معطّله (اهل تعطیل)

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

همان معطلیه.

مرتضی رازی در تبصرة العوام می نویسد: «قومی باشند که ایشان را معطّله خوانند و اعتقادشان ضد اعتقاد مشبّهه باشد. » [۱]

عصام محمد علی محقق کتاب المنیة و الامل اسماء معتزله را به دو قسم تقسیم می کند: یک دسته اسامی که معتزله بر خود اطلاق می کرده اند و دسته دوم اسامی که مخالفین آن ها در مقام تنقیص بیان داشته اند. دسته اول عبارتند از: معتزله، اهل توحید، موحده، عدلیه، اهل عدل، وعدیه و وعیدیه، منازلیه (اهل حق در اسلام)، قَدَریه، منزهه و اهل تنزیه و دسته دوم عبارتند از: معتزله (به معنای انشقاق کنندگان)، نفاة، معطّله، جَهمیه، مخانیث الخوارج و مبتدعه. [۲][۳]

رک: اهل تعطیل.

پانویس

  1. تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص86
  2. المنیة و الامل، عبدالجبار معتزلی، ص4
  3. التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، محمد ملطی شافعی، ص91 / خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص264 / الفرق و الجماعات والمذاهب الاسلامیة، صلاح ابوسعود، ص154 / فرهنگ نامه فرقه های اسلامی، شریف یحیی الامین، ص257 / المعتزلة، زهدی حسن جارالله، ص10 / مفاتیح العلوم، محمد بن احمد خوارزمی، ص55 / موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، عبدالمنعم حفنی، ص611