زراریه

از مشبّهه.

ایشان منسوب به زرارة بن اعین می باشند.

ایشان معتقدند که خداوند سمیع و علیم و بصیر نبود و سپس این صفات را برای خود خلق کرد.

ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب؛ زُرَاْری را به ضم زاء، فتح راء و سکون الف ضبط کرده است.

احمد بن علی مقریزی زراریه را یک بار از مشبّهه، بار دیگر از امامیه و در بار سوم از غلاة رافضه به شمار آورده است.

ابوالحسن اشعری آورده است که: «این گروه تیمیه نامیده می شوند و رئیس آن ها زرارة بن اعین است».

احتمالاً این گونه نسبت ها به پیروان ائمه علیهم السلام صحیح نیست و ما در کتب ملل و نحل شیعه به این مطلب هنوز برخورد نکرده ایم در حالی که اهل سنت بی باکانه چنین مطالبی را به آنان نسبت می دهند.

رک: تیمیه.

نشوان حمیری در الحور العین می نویسد فطحیه می گویند زرارة بن اعین از ایشان بوده است.