میمونیه (از خوارج عجارده)
از خوارج عجارده.
ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب، مَیمُونیه را به فتح میم، سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است. [۱]
ایشان پیروان میمون بن عمران می باشند.
نام این فرقه در برخی از نسخه های الفرق و المذاهب به صورت جلمونیه تصحیف شده است. [۲]
محمد شهرستانی در الملل و النحل و شمس الدین محمد کرمانی در الفرق الاسلامیة ایشان را پیروان میمون بن خالد ضبط کرده درحالی که فخر رازی ایشان را پیروان میمون بن عمران معرفی می کند. و شهفور اسفراینی و عبدالقاهر بغدادی صرفاً می گویند ایشان پیروان فردی به نام میمون هستند و برخی مثل ابن جوزی نیز اصلاً به نام مؤسس این فرقه اشاره ندارند. [۳]
شهرستانی ایشان را دومین فرقه عجارده دانسته است. میمون، مؤسس این فرقه، پس از آن که در مسئله استطاعت و قدر، به قول معتزله قائل شد با آنان اختلاف پیدا کرد. به وی نسبت داده اند که مانند مجوسان زناشویی پدر و پدربزرگ با دخترشان و یا دختر پسرشان را جایز می داند. [۴]
مطهر مقدسی می نویسد: «میمون می گفت سوره یوسف و حم از قرآن نیست. » [۵]
عبدالقاهر بغدادی نیز می نویسد: «وی علی علیه السلام، طلحه، زبیر، عایشه و عثمان را تکفیر کرده و همه گناهکاران را نیز تکفیر می نمود. » [۶] همچنین محمد جواد مشکور می نویسد: «وی می گفت هرکس ابوبکر را دوست داشته باشد و علی علیه السلام را دشمن بدارد، شایسته امامت است، خواه قریشی باشد و خواه نباشد. » [۷]
فخر رازی می نویسد: «میمون می گفت شرور از خدا نیست. » [۸][۹]
پانویس
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج3، ص284
- ↑ الفرق و المذاهب، ابن کمال پاشا، ص82
- ↑ اعتقادات، فخر رازی، ص52 / التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص140 / الفرق الاسلامیة، شمس الدین محمد کرمانی، ص72 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص303 / الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص116
- ↑ الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص116
- ↑ البدء و التاریخ، مطهر مقدسی، ج 5، ص138
- ↑ الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص303
- ↑ فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص434
- ↑ اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، فخر رازی، ص52
- ↑ تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص40 / تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، سیدعلی جرجانی، ص192 / تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص40 / جامع الفرق و المذاهب الاسلامیة، امیر مهنا و علی خریس، ص199 / الحور العین، نشوان حمیری، ص172 / الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، عثمان بن عبدالله عراقی، ص24 / الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج3، ص126 / الفرق و الجماعات و المذاهب الاسلامیة، صلاح ابوسعود، ص109 / فرهنگ نامه فرقه های اسلامی، شریف یحیی الامین، ص269 / قاموس المذاهب و الادیان، حسین علی حمد، ص204 / اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج3، ص285 / مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص177 / معجم الفرق الاسلامیة، عارف تامر، ص16 / الملل و النحل، عبدالقاهر بغدادی، ص68 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص354 / موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، عبدالمنعم حفنی، ص638 / نفائس الفنون فی عرایس العیون، شمس الدین محمد آملی، ج2، ص273