خازِمیه
از خوارج.
ایشان پیروان خازم بن علی می باشند. [۱]
این گروه شبیه به اهل سنت اند، با این تفاوت که عثمان بن عفان و علی علیه السلام را تکفیر می کنند. [۲]
سیدعلی جرجانی در تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم ایشان را پیروان خازم بن عاصم ضبط کرده و آن ها را با شُعَیبیه (از خوارج) موافق دانسته است. [۳]
محمد شهرستانی در الملل و النحل عجارده را به صَلْتِیه، میمونیه، حمزیه، خلفیه، اطرافیه، شُعَیبیه و حازمیه (به حاء معجمه) تقسیم می کند و گروه آخر را پیروان حازم بن علی که در برخی عقاید با شُعَیبیه مشترک بوده اند، معرفی می نماید. این گروه از دشمنان علی بن ابی طالب علیه السلام برائت می جسته ولی در مورد خود آن حضرت توقف کرده و تصریح به برائت از وی نمی نموده اند. [۴]
مرحوم محمد جواد مشکور می نویسد: «بیشتر عجارده سیستان به این عقیده بوده اند. ایشان می گفته اند دوستی و دشمنی در پیش خدای تعالی دو صفت بیشتر نیست و خداوند بنده ای را دوست دارد که به او ایمان آورد اگرچه در بیشتر زندگی اش کافر باشد. » [۵]
پانویس
- ↑ بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص82 / تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص43 / التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص55 / الحور العین، نشوان حمیری، ص171 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص111 / مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص179 / هفتاد و سه ملت، ص49
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج1، ص411
- ↑ تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، سیدعلی جرجانی، ص78
- ↑ الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص118
- ↑ فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص176
