عبدالله بن عمر بن خطاب

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

عبدالله بن عمر بن خطاب بن نقیل قرشی عدوی مکی مدنی فرزند خلیفه دوم و از بزرگان اهل سنت در قرن اول هجری قمری است. وی قبل از بلوغ، اسلام آورده و همراه با پدرش به مدینه هجرت کرده است. برخی اسلام آوردن او را قبل از اسلام آوردن عمر ذکر کرده اند. عبدالله بن عمر در سن 15 سالگی در جنگ خندق شرکت داشته و بعد ها نیز به شدت اظهار پیروی از پیامبر صلی الله علیه و آله و صحابه داشته است. وی از سیاست دوری می گزیده و نسبت به امور دینی، محل رجوع مردم بوده است. در میان اهل سنت تعداد بسیار زیادی از او روایت نقل کرده و به او استناد کرده اند. وی از جمله افرادی است که با یزید بن معاویة بیعت کردند. کشّی روایت می کند که امیرالمؤمنین علیه السلام عبدالله بن عمر را از دریافت فئ منع کرده بود. هم چنین در روایت دیگری امام باقر (علیه السلام) نیز وی را از اهل وقوف خوانده است. وی در سال 74 هجری قمری وفات یافته است. [۱]


پانويس

  1. تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، جمال الدین مزی، ج15، ص332 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج4، ص346 / معجم رجال الحدیث، آیت الله خویی، ج10، ص267