بهمنیه

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

از غلاة.

ایشان معتقدند خدا همیشه ظاهر می شود و مردم را به خود و به عبادت خود دعوت می کند، و هر کس قدرتی اظهار کند که دیگران از آن عاجزند، خدا است؛ چون قدرت همیشه با قادر است و آن، صفت ذات است.

بهمنیه می گویند: «خدا ظاهر نشد مگر در امیرالمؤمنین علیه السلام و ائمه بعد از او؛ خداوند رسولان را به عنوان عبید و بندگان آن ها فرستاد».

بهمنیه به قول امیرالمؤمنین (علیه السلام) در خطبه اش: «الحمدلله الذی هو فی الاولین باطن و فی الآخرین ظاهر و اثبت للرسل المعجزات و للاولیاء، الکرامات» استدلال می کنند. [۱]

آیت الله سید مهدی روحانی مرجع خود را کتاب مجهول معرفی کرده است. این در حالی است که این مطلب در مشارق انوار الیقین فی اسرار المؤمنین طرح شده و به احتمال قریب به یقین مأخذ آیت الله سید مهدی روحانی همین کتاب بوده است. شایان ذکر است در برخی از نسخه های کتاب مذکور، به اشتباه بهنمیه ضبط شده است. حافظ رجب برسی بهمنیه را از غلاة کنانیه به شمار آورده است. وی کنانیه را اصحاب عامر بن وائل کنانی معرفی کرده و آن ها را معتقد به امامت محمد بن حنفیه برشمرده و هم چنین ایشان را به سیزده فرقه تقسیم کرده است. [۲]

پانویس

  1. مشارق انوار الیقین فی اسرار المؤمنین، حافظ رجب برسی، ص213
  2. مشارق انوار الیقین فی اسرار المؤمنین، حافظ رجب برسی، ص213