ابومحمد بربهاری

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابومحمد حسن بن علی بن خَلَف بَربَهاری فقیه حنبلی و رئیس حنابله زمان خویش است. وی هم صحبت و معاشر سهل بن عبدالله تستری است. وی که بر آراء احمد بن حنبل بسیار جازم بوده، همان کسی است که کتاب الابانة عن اصول الدیانة را از ابوالحسن اشعری قبول نمی کند و علیرغم تمام مخالفت ابوالحسن اشعری با آراء معتزله، او را به سبب آن که به علم کلام و استدلال‌های کلامی روی آورده بود به جرگه خویش راه نمی دهد. در اللباب فی تهذیب الانساب نام وی ابو سهر محمد بن کوثر بن علی ضبط شده است. بربهاری در سال 328 یا 329 هجری قمری وفات یافته است. ابن کثیر عمر وی را 96 سال و ابن اثیر در الکامل فی التاریخ 76 سال ضبط کرده اند. بربهار نام ادویه ای است که در آن روزگار از هند به سرزمین‌های عربی آورده می شده است. [۱]


پانويس

  1. البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج11، ص150 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج11، ص543 / الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج8، ص378 / اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج1، ص133