عایشه: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («عایشه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ام عبدالله [[ | + | ام عبدالله عایشه بنت [[ابی بکر عبدالله بن ابی قحافه عثمان بن عامر بن عمرو بن کعب بن سعد]] همسر [[رسول الله صلی الله علیه و آله]] می باشد. وی که [[اهل سنت]] او را ام المؤمنین می خوانند، 6 سال قبل از هجرت به دنیا آمده است. مادرش ام رؤمان بنت [[عامر بن عویمر بن عبد شمس]] بوده و وی در [[مکه]] در حالی که شش سال داشت و دو سال از وفات [[خدیجه کبری]] گذشته بود، به همسری رسول الله صلی الله علیه و آله برگزیده شده است. |
| − | + | اهل سنت وی را بزرگ می دارند و شأن بسیاری برای وی قائلند. وی محدثه معتبری در نزد ایشان می باشد. دو حادثه بزرگ زندگی وی، داستان افک و تبرئه عایشه از آن تهمت بزرگ و شرکت در جنگ جمل می باشد. عایشه در سال 57 هجری قمری در حالی که 63سال داشت در [[مدینه]] وفات یافت و ابوهریره بر جنازه وی نماز گزارد. <ref>[[اسد الغابه]]، [[ابن اثیر]]، ج7، ص188 / [[الاصابه فی تمییز الصحابه]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج4، ص139 / [[تهذیب الکمال فی اسماء الرجال]]، [[جمال الدین مزی]]، ج35، ص227 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج3، ص434</ref> | |
==پاورقي== | ==پاورقي== | ||
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۱۴
ام عبدالله عایشه بنت ابی بکر عبدالله بن ابی قحافه عثمان بن عامر بن عمرو بن کعب بن سعد همسر رسول الله صلی الله علیه و آله می باشد. وی که اهل سنت او را ام المؤمنین می خوانند، 6 سال قبل از هجرت به دنیا آمده است. مادرش ام رؤمان بنت عامر بن عویمر بن عبد شمس بوده و وی در مکه در حالی که شش سال داشت و دو سال از وفات خدیجه کبری گذشته بود، به همسری رسول الله صلی الله علیه و آله برگزیده شده است.
اهل سنت وی را بزرگ می دارند و شأن بسیاری برای وی قائلند. وی محدثه معتبری در نزد ایشان می باشد. دو حادثه بزرگ زندگی وی، داستان افک و تبرئه عایشه از آن تهمت بزرگ و شرکت در جنگ جمل می باشد. عایشه در سال 57 هجری قمری در حالی که 63سال داشت در مدینه وفات یافت و ابوهریره بر جنازه وی نماز گزارد. [۱]
پاورقي
- ↑ اسد الغابه، ابن اثیر، ج7، ص188 / الاصابه فی تمییز الصحابه، ابن حجر عسقلانی، ج4، ص139 / تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، جمال الدین مزی، ج35، ص227 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج3، ص434
