سیادیه: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
[[لویی ماسینیون]] می نویسد: رفاعیه در [[بصره]] پدید آمده و در [[دمشق]] و [[استانبول]] منتشر شدند. رفاعیه در [[سوریه]] دارای فروع: [[حریریه]]، [[سعدیه]] و سیادیه بوده و در [[مصر]] دارای فروع: [[بازیه]]، [[مالکيّه (از صوفيه رفاعيه)|مالکیه]] و [[حبیبیه (از صوفیه رفاعیه)|حبیبیه]] می باشند. رفاعیه مربوط به قرن نوزدهم میلادی می باشند. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج15، ص182</ref> | [[لویی ماسینیون]] می نویسد: رفاعیه در [[بصره]] پدید آمده و در [[دمشق]] و [[استانبول]] منتشر شدند. رفاعیه در [[سوریه]] دارای فروع: [[حریریه]]، [[سعدیه]] و سیادیه بوده و در [[مصر]] دارای فروع: [[بازیه]]، [[مالکيّه (از صوفيه رفاعيه)|مالکیه]] و [[حبیبیه (از صوفیه رفاعیه)|حبیبیه]] می باشند. رفاعیه مربوط به قرن نوزدهم میلادی می باشند. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج15، ص182</ref> | ||
| − | [[تری مینگهام]] در تشریح فرقه های رفاعیه به حضور ایشان در سوریه اشاره کرده و می نویسد: « رفاعیه در زمان وکالت [[ابومحمدعلی حریری]] (م: 645 ق در [[بصره]] ) که مسلک ملامتی داشت، در سوریه منتشر شد. این فرع با نام [[حریریه]] شناخته می شود. و فرع دیگری نیز توسط [[طالب رفاعی]] (م: 683 ق) تأسیس شد. فرع های دیگری که اهل سوریه بودند عبارت هستند از [[سعدیه]] یا [[جیباویه]] و | + | [[تری مینگهام]] در تشریح فرقه های رفاعیه به حضور ایشان در سوریه اشاره کرده و می نویسد: « رفاعیه در زمان وکالت [[ابومحمدعلی حریری]] (م: 645 ق در [[بصره]] ) که مسلک ملامتی داشت، در سوریه منتشر شد. این فرع با نام [[حریریه]] شناخته می شود. و فرع دیگری نیز توسط [[طالب رفاعی]] (م: 683 ق) تأسیس شد. فرع های دیگری که اهل سوریه بودند عبارت هستند از [[سعدیه]] یا [[جیباویه]] و سیادیه».<ref> [[الفرق الصوفیة فی الاسلام]]، [[تری مینگهام]]، ص77و413</ref> |
وی همچنین در تشریح فرقه های قادریه می نویسد: «[[بَکائیه (از صوفیه قادریه)|بکائیه]] بین [[مغاربه]] در صحراهای غربی و [[سودان]] و غرب [[آفریقا]] منتشر بود. این طریقه را [[مختار بن احمد]] (1729ـ1811میلادی) مجدداً احیاء کرد. فرقه هایی که از این طریقه جدا شدند عبارتند از: [[فاضلیه (از بکائیه قادریه)|فاضلیه]] (پیروان فاضل، 1780ـ1869میلادی)، سیادیه و [[مُریدیه]] (در [[سنگال]]، پیروان [[احمد بامبا]]، م: 1927میلادی) ». <ref> [[الفرق الصوفیة فی الاسلام]]، [[تری مینگهام]]، ص402</ref> | وی همچنین در تشریح فرقه های قادریه می نویسد: «[[بَکائیه (از صوفیه قادریه)|بکائیه]] بین [[مغاربه]] در صحراهای غربی و [[سودان]] و غرب [[آفریقا]] منتشر بود. این طریقه را [[مختار بن احمد]] (1729ـ1811میلادی) مجدداً احیاء کرد. فرقه هایی که از این طریقه جدا شدند عبارتند از: [[فاضلیه (از بکائیه قادریه)|فاضلیه]] (پیروان فاضل، 1780ـ1869میلادی)، سیادیه و [[مُریدیه]] (در [[سنگال]]، پیروان [[احمد بامبا]]، م: 1927میلادی) ». <ref> [[الفرق الصوفیة فی الاسلام]]، [[تری مینگهام]]، ص402</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۳۶
از صوفیه رفاعیه. [۱]
لویی ماسینیون می نویسد: رفاعیه در بصره پدید آمده و در دمشق و استانبول منتشر شدند. رفاعیه در سوریه دارای فروع: حریریه، سعدیه و سیادیه بوده و در مصر دارای فروع: بازیه، مالکیه و حبیبیه می باشند. رفاعیه مربوط به قرن نوزدهم میلادی می باشند. [۲]
تری مینگهام در تشریح فرقه های رفاعیه به حضور ایشان در سوریه اشاره کرده و می نویسد: « رفاعیه در زمان وکالت ابومحمدعلی حریری (م: 645 ق در بصره ) که مسلک ملامتی داشت، در سوریه منتشر شد. این فرع با نام حریریه شناخته می شود. و فرع دیگری نیز توسط طالب رفاعی (م: 683 ق) تأسیس شد. فرع های دیگری که اهل سوریه بودند عبارت هستند از سعدیه یا جیباویه و سیادیه».[۳]
وی همچنین در تشریح فرقه های قادریه می نویسد: «بکائیه بین مغاربه در صحراهای غربی و سودان و غرب آفریقا منتشر بود. این طریقه را مختار بن احمد (1729ـ1811میلادی) مجدداً احیاء کرد. فرقه هایی که از این طریقه جدا شدند عبارتند از: فاضلیه (پیروان فاضل، 1780ـ1869میلادی)، سیادیه و مُریدیه (در سنگال، پیروان احمد بامبا، م: 1927میلادی) ». [۴]
پانویس
- ↑ فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص213
- ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج15، ص182
- ↑ الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص77و413
- ↑ الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص402
