حسن بن موسی نوبختی: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
در میان آل نوبخت، ابومحمد با وجود متکلم بودن، کسی است که از همه ایشان بیشتر به فلاسفه توجه کرده و علاوه بر آمیزش با مترجمین کتب حکمتی قدیم و مطالعه کتب [[ارسطو]]، بعضی از آن‌ها را مختصر نموده و در ردّ بعضی از آراء فلاسفه و اهل منطق نیز کتبی پرداخته است، و امامی بودن او مسلم است، ابومحمد حسن بن موسی نوبختی علاوه بر آن که از ادبا و رواة اشعار بوده، در کلام و فلسفه و نجوم و علم به ملل و نحل و مقالات در عهد خود استاد شمرده می شده و در این فنون قریب چهل کتاب تألیف کرده بود. احتمال دارد که ابومحمد نوبختی که به مقالات و مشرب فلاسفه آشنایی تمام داشته در بعضی از عقاید هم از هشام بن الحکم پیروی کرده باشد. وی در حدود سال 310 هجری قمری درگذشته است. | در میان آل نوبخت، ابومحمد با وجود متکلم بودن، کسی است که از همه ایشان بیشتر به فلاسفه توجه کرده و علاوه بر آمیزش با مترجمین کتب حکمتی قدیم و مطالعه کتب [[ارسطو]]، بعضی از آن‌ها را مختصر نموده و در ردّ بعضی از آراء فلاسفه و اهل منطق نیز کتبی پرداخته است، و امامی بودن او مسلم است، ابومحمد حسن بن موسی نوبختی علاوه بر آن که از ادبا و رواة اشعار بوده، در کلام و فلسفه و نجوم و علم به ملل و نحل و مقالات در عهد خود استاد شمرده می شده و در این فنون قریب چهل کتاب تألیف کرده بود. احتمال دارد که ابومحمد نوبختی که به مقالات و مشرب فلاسفه آشنایی تمام داشته در بعضی از عقاید هم از هشام بن الحکم پیروی کرده باشد. وی در حدود سال 310 هجری قمری درگذشته است. | ||
| − | مشهورترین و بزرگ ترین مؤلفات ابومحمد حسن بن موسی نوبختی که بدبختانه تاکنون مفقودالاثر است کتاب [[الآراء و الدیانات]] نام داشته و آن شرح مقالات ملل و نحل قدیمه و عقاید و آراء فرق دینی و مذاهب حکمتی مسلمین بوده است. این کتاب از قراری که [[احمد بن علی نجاشی]] نقل می کند کتابی بزرگ و خوب و محتوی بر معلومات بسیار بوده و [[احمد بن علی نجاشی]] آن را پیش [[شیخ مفید]] خوانده و از او اجازه روایت آن را گرفته است <ref> [[رجال النجاشی]]، [[احمد بن علی نجاشی]]، ص46</ref> ولی به قرار نوشته [[ابن ندیم]] و [[شیخ طوسی]] و [[محمد بن احمد ذهبی]]، ابومحمد به تمام کردن آن موفق نشده بود. <ref> [[تاریخ الاسلام و طبقات المشاهیر و الاعلام]]، [[محمد بن احمد ذهبی]] / [[الفهرست ابن ندیم|الفهرست]]، [[ابن ندیم]]، ص177 / فهرست، طوسی، ص99</ref> یکی از مشهورترین کتب ابومحمد حسن بن موسی نوبختی کتاب [[فرق الشیعة]] است که موضوع آن شرح افتراق فرقه [[شیعه]] به فرقه‌های چند از [[غلاة (غلات، غلاة)|غلاة]] و [[زیدیه (از فرق شیعه)|زیدیه]] و [[امامیه]] و فروع این سه شعبه و مقالات مختلفه ایشان بوده و این کتاب به مناسبت | + | مشهورترین و بزرگ ترین مؤلفات ابومحمد حسن بن موسی نوبختی که بدبختانه تاکنون مفقودالاثر است کتاب [[الآراء و الدیانات]] نام داشته و آن شرح مقالات ملل و نحل قدیمه و عقاید و آراء فرق دینی و مذاهب حکمتی مسلمین بوده است. این کتاب از قراری که [[احمد بن علی نجاشی]] نقل می کند کتابی بزرگ و خوب و محتوی بر معلومات بسیار بوده و [[احمد بن علی نجاشی]] آن را پیش [[شیخ مفید]] خوانده و از او اجازه روایت آن را گرفته است <ref> [[رجال النجاشی]]، [[احمد بن علی نجاشی]]، ص46</ref> ولی به قرار نوشته [[ابن ندیم]] و [[شیخ طوسی]] و [[محمد بن احمد ذهبی]]، ابومحمد به تمام کردن آن موفق نشده بود. <ref> [[تاریخ الاسلام و طبقات المشاهیر و الاعلام]]، [[محمد بن احمد ذهبی]] / [[الفهرست ابن ندیم|الفهرست]]، [[ابن ندیم]]، ص177 / فهرست، طوسی، ص99</ref> یکی از مشهورترین کتب ابومحمد حسن بن موسی نوبختی کتاب [[فرق الشیعة]] است که موضوع آن شرح افتراق فرقه [[شیعه]] به فرقه‌های چند از [[غلاة (غلات، غلاة)|غلاة]] و [[زیدیه (از فرق شیعه)|زیدیه]] و [[امامیه]] و فروع این سه شعبه و مقالات مختلفه ایشان بوده و این کتاب به مناسبت جنبه تاریخی و اشتهار مؤلف آن که از متکلّمین فلسفی مشرب [[امامیه]] است، اهمیت مخصوص داشته و مؤلفین بعد از ابومحمد نوبختی از آن استفاده بسیار کرده اند. <ref> [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص126 / [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج1، ص272</ref> [[آقا بزرگ تهرانی]]، نوبختی را نخستین دانشمند مسلمان که درباره ملل و نحل و آراء و فرقه‌های آن کتاب نوشته است، معرفی می کند. <ref> [[الذریعة الی تصانیف الشیعة]]، [[آقا بزرگ تهرانی]]، ج1، ص34</ref> [[عبدالقاهر بغدادی]] (م: 429هـ. ق)، [[ابوبکر باقلانی]] (م: 403هـ. ق)، [[ابن حزم]] (م: 456هـ. ق)، [[محمد شهرستانی]] (م: 548هـ. ق) و [[ابوالحسن اشعری]] (م: 330هـ. ق) جملگی از وی متأخر بوده اند. |
==پانويس== | ==پانويس== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۴۰
ابومحمد حسن بن موسی از متکلمین و فلاسفه و ادباء و آشنایان به آراء و دیانات و ملل و نحل است. او مثل بسیاری از علمای جامع عصر خود به تحصیل فنون مختلفه عشق داشته و در جمع کتاب و نسخ نفیسه عمر خود را می گذرانده و کتب بسیار به خطّ خود نوشته بوده است و بر اثر همین عشق و علاقه به تحصیل علم و ادب منزل او محلّ اجتماع علما و فضلا محسوب می شده است.
در میان آل نوبخت، ابومحمد با وجود متکلم بودن، کسی است که از همه ایشان بیشتر به فلاسفه توجه کرده و علاوه بر آمیزش با مترجمین کتب حکمتی قدیم و مطالعه کتب ارسطو، بعضی از آن‌ها را مختصر نموده و در ردّ بعضی از آراء فلاسفه و اهل منطق نیز کتبی پرداخته است، و امامی بودن او مسلم است، ابومحمد حسن بن موسی نوبختی علاوه بر آن که از ادبا و رواة اشعار بوده، در کلام و فلسفه و نجوم و علم به ملل و نحل و مقالات در عهد خود استاد شمرده می شده و در این فنون قریب چهل کتاب تألیف کرده بود. احتمال دارد که ابومحمد نوبختی که به مقالات و مشرب فلاسفه آشنایی تمام داشته در بعضی از عقاید هم از هشام بن الحکم پیروی کرده باشد. وی در حدود سال 310 هجری قمری درگذشته است.
مشهورترین و بزرگ ترین مؤلفات ابومحمد حسن بن موسی نوبختی که بدبختانه تاکنون مفقودالاثر است کتاب الآراء و الدیانات نام داشته و آن شرح مقالات ملل و نحل قدیمه و عقاید و آراء فرق دینی و مذاهب حکمتی مسلمین بوده است. این کتاب از قراری که احمد بن علی نجاشی نقل می کند کتابی بزرگ و خوب و محتوی بر معلومات بسیار بوده و احمد بن علی نجاشی آن را پیش شیخ مفید خوانده و از او اجازه روایت آن را گرفته است [۱] ولی به قرار نوشته ابن ندیم و شیخ طوسی و محمد بن احمد ذهبی، ابومحمد به تمام کردن آن موفق نشده بود. [۲] یکی از مشهورترین کتب ابومحمد حسن بن موسی نوبختی کتاب فرق الشیعة است که موضوع آن شرح افتراق فرقه شیعه به فرقه‌های چند از غلاة و زیدیه و امامیه و فروع این سه شعبه و مقالات مختلفه ایشان بوده و این کتاب به مناسبت جنبه تاریخی و اشتهار مؤلف آن که از متکلّمین فلسفی مشرب امامیه است، اهمیت مخصوص داشته و مؤلفین بعد از ابومحمد نوبختی از آن استفاده بسیار کرده اند. [۳] آقا بزرگ تهرانی، نوبختی را نخستین دانشمند مسلمان که درباره ملل و نحل و آراء و فرقه‌های آن کتاب نوشته است، معرفی می کند. [۴] عبدالقاهر بغدادی (م: 429هـ. ق)، ابوبکر باقلانی (م: 403هـ. ق)، ابن حزم (م: 456هـ. ق)، محمد شهرستانی (م: 548هـ. ق) و ابوالحسن اشعری (م: 330هـ. ق) جملگی از وی متأخر بوده اند.
پانويس
- ↑ رجال النجاشی، احمد بن علی نجاشی، ص46
- ↑ تاریخ الاسلام و طبقات المشاهیر و الاعلام، محمد بن احمد ذهبی / الفهرست، ابن ندیم، ص177 / فهرست، طوسی، ص99
- ↑ خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص126 / دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج1، ص272
- ↑ الذریعة الی تصانیف الشیعة، آقا بزرگ تهرانی، ج1، ص34
