سهیلیه
از صوفیه شاذلیه.
ایشان پیروان محمد بن عبدالرحمن سهیلی می باشند. [۱]
لویی ماسینیون ایشان را مربوط به قرن نوزدهم میلادی معرفی می کند. [۲]
تری مینگهام با اشاره به فرقه راشدیه (یا: یوسفیه ) ایشان را پیروان احمد بن یوسف ملبانی راشدی (احتمالاً ملیانی درست است، هرچند در كتاب مذكور ملبانی با 6 موحّده ضبط شده است. ) (1524میلادی/931هـ. ق) معرفی می کند. راشدیه خود به سه طریقه غازیه (پیروان ابوالحسن بن قاسم غازی، م: 1526میلادی، شاگرد احمد راشدی)، سهیلیه (پیروان محمد بن عبدالرحمن سهیلی، شاگرد احمد راشدی) و ناصریه (پیروان محمد بن ناصرالدین الدرعی، م: 1674میلادی/1085هـ. ق) تقسیم می شود. سهیلیه نیز خود به دو طریقه شیخیه و کرزازیه (پیروان احمد بن موسی کرزازی، م: 1607میلادی/1016هـ. ق)تقسیم شده است. شیخیه که پیروان عبدالقادر بن محمد (م: 1614میلادی/1023 هـ. ق) می باشند، در سال 1780 میلادی، به دو فرقه شراحبه و حرایه تقسیم شده اند. [۳]
پانویس
- ↑ فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص314
- ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج15، ص183
- ↑ الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص149