خوفیه
از مجبّره.
احمد بن علی مقریزی این فرقه را از مجبره برمی شمارد [۱] ولی چیز دیگری درباره آن ها نمی گوید. در حالی که ابن جوزی درباره ایشان می گوید: « خوفیه از جبریه می باشد و ایشان می گویند هر کس خدا را دوست بدارد دیگر بیجا است که از او بترسد زیرا که دوست از دوست خود نمی ترسد». [۲]
شبیه به آن چه از ابن جوزی نقل شد در کتاب هفتاد و سه ملت نیز آمده، [۳] با این تفاوت که این کتاب مجبّره بودن ایشان را مورد اشاره قرار نداده است.
ابن جوزی در تلبیس ابلیس جبریه را به دوازده فرقه تقسیم می کند که عبارتند از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه. [۴] وی سپس به شرح هر یک از این فرقه ها می پردازد. ابن جوزی درباره فرقه خوفیه می نویسد: «ایشان می گویند هرکس خدا را دوست بدارد، نباید از او بترسد چرا که حبیب از حبیب نمی ترسد. » [۵]
پانویس
- ↑ المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص42
- ↑ هفتاد و سه ملت، ص28
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص42
- ↑ همان، ص43