خارجیه (خوارج مغرب): تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | [[خوارج]] مغرب. | + | [[خوارج]] [[مغرب]]. |
[[عبدالمنعم حفنی]] ایشان را خوارج مغرب و مذهب ایشان را اسلامی سیاسی معرفی می کند. وی می نویسد: «ایشان منادی جدایی از اعراب مشرق بوده اند، زبانشان بربری است، در کوه ها ساکن بوده و با [[اهل سنت]] شدیداً مخالف می باشند. در عقیده ایشان بزرگی و ریاست از آنِ مردم است و اساس حکومت به شورا می باشد. » <ref> [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص338</ref> از گفتار عبدالمنعم حفنی چنین برمی آید که ایشان علیرغم آن که در کلام وی به صورت مستقل ذکر شده اند، همان خوارج می باشند که در سرزمینهای اسلامی پراکنده بوده اند و در حاشیه سرزمین های اسلامی که از دسترس حکومت های مرکزی به دور بوده است، ابراز عقیده می کرده اند. و چنانکه پیداست گروهی از ایشان در باختر جهان اسلام انتشار داشته اند. گروه هایی از خوارج از جمله [[صفریه]] و [[اِباضیه]] در این محدوده جغرافیایی حکومت هایی را نیز تشکیل داده اند. | [[عبدالمنعم حفنی]] ایشان را خوارج مغرب و مذهب ایشان را اسلامی سیاسی معرفی می کند. وی می نویسد: «ایشان منادی جدایی از اعراب مشرق بوده اند، زبانشان بربری است، در کوه ها ساکن بوده و با [[اهل سنت]] شدیداً مخالف می باشند. در عقیده ایشان بزرگی و ریاست از آنِ مردم است و اساس حکومت به شورا می باشد. » <ref> [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص338</ref> از گفتار عبدالمنعم حفنی چنین برمی آید که ایشان علیرغم آن که در کلام وی به صورت مستقل ذکر شده اند، همان خوارج می باشند که در سرزمینهای اسلامی پراکنده بوده اند و در حاشیه سرزمین های اسلامی که از دسترس حکومت های مرکزی به دور بوده است، ابراز عقیده می کرده اند. و چنانکه پیداست گروهی از ایشان در باختر جهان اسلام انتشار داشته اند. گروه هایی از خوارج از جمله [[صفریه]] و [[اِباضیه]] در این محدوده جغرافیایی حکومت هایی را نیز تشکیل داده اند. | ||
− | رک: اِباضیه. | + | رک: [[اِباضیه]]. |
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۶
عبدالمنعم حفنی ایشان را خوارج مغرب و مذهب ایشان را اسلامی سیاسی معرفی می کند. وی می نویسد: «ایشان منادی جدایی از اعراب مشرق بوده اند، زبانشان بربری است، در کوه ها ساکن بوده و با اهل سنت شدیداً مخالف می باشند. در عقیده ایشان بزرگی و ریاست از آنِ مردم است و اساس حکومت به شورا می باشد. » [۱] از گفتار عبدالمنعم حفنی چنین برمی آید که ایشان علیرغم آن که در کلام وی به صورت مستقل ذکر شده اند، همان خوارج می باشند که در سرزمینهای اسلامی پراکنده بوده اند و در حاشیه سرزمین های اسلامی که از دسترس حکومت های مرکزی به دور بوده است، ابراز عقیده می کرده اند. و چنانکه پیداست گروهی از ایشان در باختر جهان اسلام انتشار داشته اند. گروه هایی از خوارج از جمله صفریه و اِباضیه در این محدوده جغرافیایی حکومت هایی را نیز تشکیل داده اند.
رک: اِباضیه.