محمود بن سبکتکین غزنوی

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوالقاسم محمود بن سبکتکین تُرکی غزنوی، ملقب به سلطان، یمین الدوله و ملک از سلاطین مقتدر ایران بوده است. وی در سال 360 هجری قمری متولد شده و در سال 421 هجری قمری در شهر غزنین به مرض سل درگذشت. محمود پس از مرگ پدرش (387هـ. ق) با غلبه بر برادرش اسماعیل به امارت رسید. سلطان محمود اولین پادشاه مستقل و بزرگ ترین فرد خاندان غزنوی است. وی حنفی مذهب بوده و در این امر تعصب شدیدی داشته است. تعصب مذهبی وی باعث جنگ ها و کشتارهای بسیاری شده است. محمود به سبب بی باکی و شجاعت و همچنین وزرای کارآمد و شاعران بسیاری که در دربار وی بوده اند، دارای شهرت بسیاری است. فتح هند در سال 392 هجری قمری از زمره مهم ترین کارهای محمود است. [۱]


پانويس

  1. الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج7، ص171 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج13، ص312 / لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا