کاکیان

از صوفیه.

معصوم علی شاه در بیان طرق مختلف صوفیه می نویسد: «و دیگر کاکیان کشمیر اند، تجرد شعار ایشان است و به وحدت وجود ایمان دارند. . . مرشد ایشان ابراهیم کاک بود، در عصر حضرت آشیانی جهانگیر پادشاه. گویند ابراهیم کاک هر که را خواستی در رباید به مجرد نگریستن در ربودی، آن چنان که بی تابانه در پی او دویدی. مریدان او از هندو و مسلمان، هر که را در ربودی، نقل از کیش نفرمودی و هرگز ستایش مسلمان و مذمت هندو بر زبان او نرفتی و نام انبیاء و اوتار، که بزرگان مسلمانان و هندوانند، نبردی مگر رام و الله و خدا. و شب نخوابیدی بلکه با مریدان پشت به پشت همدیگر می دادند، تا صبحدم می نشستند. و در کشمیر با مریدان گفت جمعی کثیر درگذشتند باید ما نیز با ایشان موافقت کنیم، گفتند امر از تو است پس نخست خود بخوابید و درگذشت و یاران همه با او موافقت کردند. . . و از این دست مردم در هند بسیار است».