طحاویه

ایشان پیروان ابوجعفر احمد بن محمد بن سلامه الازدی حجری طحاوی می باشند. وی از محدثان و فقهای حنفی مصر در قرن سوم هجری قمری است. وفات وی را از 229 تا 329 هجری قمری در مصر ضبط کرده اند. طحاوی در علم کلام نیز توانایی داشته است.