یحیویه (از شیعه پیروان یحیی بن عبدالله): تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («یحیویه (از شیعه پیروان یحیی بن عبدالله)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
از [[شیعه]]. | از [[شیعه]]. | ||
| − | ایشان پیروان یحیی بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی می باشند. | + | ایشان پیروان [[یحیی بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی]] می باشند. |
| − | [[ابوالفرج اصفهانی]] در [[مقاتل الطالبین]]، ترجمه یحیی بن عبدالله بن حسن را ذکر کرده ولی پیروان وی را | + | [[ابوالفرج اصفهانی]] در [[مقاتل الطالبین]]، ترجمه یحیی بن عبدالله بن حسن را ذکر کرده ولی پیروان وی را یحیویه ننامیده است. این در حالی است که [[محمد جواد مشکور]] و [[عبدالمنعم حفنی]] به استناد وی این نام را بر پیروان یحیی اطلاق کرده اند. <ref> [[مقاتل الطالبین]]، [[ابوالفرج اصفهانی]]، ص308 / [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص469 / [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص701</ref> |
| − | [[علی بن حسین مسعودی]] در [[مروج الذهب و معادن الجوهر]] به طور مفصل به زندگی یحیی بن عبدالله بن حسن بن حسن بن | + | [[علی بن حسین مسعودی]] در [[مروج الذهب و معادن الجوهر]] به طور مفصل به زندگی یحیی بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب پرداخته است. وی از بیم عباسیان در خفا می زیسته و به امان نامه فضل بن یحیی، راهی [[دیلم]] می شود. فضل به دستور [[هارون الرشید]]، وی را به [[بغداد]] فرا خوانده و یحیی مدتی به [[حجاز]] رفته و سپس به دستور هارون، در بغداد زندانی شد و سپس به قتل می رسد. <ref> [[مروج الذهب و معادن الجوهر]]، [[علی بن حسین مسعودی]]، ج4، ص201</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۵۸
از شیعه.
ایشان پیروان یحیی بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی می باشند.
ابوالفرج اصفهانی در مقاتل الطالبین، ترجمه یحیی بن عبدالله بن حسن را ذکر کرده ولی پیروان وی را یحیویه ننامیده است. این در حالی است که محمد جواد مشکور و عبدالمنعم حفنی به استناد وی این نام را بر پیروان یحیی اطلاق کرده اند. [۱]
علی بن حسین مسعودی در مروج الذهب و معادن الجوهر به طور مفصل به زندگی یحیی بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب پرداخته است. وی از بیم عباسیان در خفا می زیسته و به امان نامه فضل بن یحیی، راهی دیلم می شود. فضل به دستور هارون الرشید، وی را به بغداد فرا خوانده و یحیی مدتی به حجاز رفته و سپس به دستور هارون، در بغداد زندانی شد و سپس به قتل می رسد. [۲]
