گینه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{دیگر کاربردها|گینه}} {{Coord|7|32|17|N|8|29|50|W|region:GN_type:landmark|display=title}} {{جعبه اطلاعات کشو...» ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{دیگر کاربردها|گینه}}
 
{{Coord|7|32|17|N|8|29|50|W|region:GN_type:landmark|display=title}}
 
{{جعبه اطلاعات کشور|
 
نام اصلی =  République de Guinée |
 
نام فارسی رسمی =  جمهوری گینه |
 
نام عادی = گینه |
 
تصویر پرچم = Flag of Guinea.svg |
 
تصویر نشان ملی =Coat_of_arms_of_Guinea.svg |
 
شعار ملی =  «کار، دادگری، همبستگی» |
 
سرود ملی = [[سرود ملی گینه|آزادی]] |
 
نقشه = Guinea (orthographic projection).svg|thumb|200px |
 
پایتخت = [[کوناکری]] |latd=9|latm=31|latNS=N|longd=13|longm=42|longEW=W|
 
بزرگ‌ترین شهر = [[کوناکری]] |
 
زبان رسمی = [[زبان فرانسوی]] |
 
نوع حکومت = جمهوری |
 
نوع حاکمان = • [[رئیس جمهور]]{{سخ}}• [[نخست‌وزیر]] |
 
نام حاکمان = [[آلفا کنده]]{{سخ}}[[محمد سعید فوفونا]]  |
 
نحوه تشکیل = استقلال |
 
موارد منجر به تشکیل = از [[فرانسه]] |
 
تاریخ تشکیل = [[۲ اکتبر]] [[۱۹۵۸ (میلادی)|۱۹۵۸]] |
 
مساحت
 
= ۲۴۵٬۸۵۷ |
 
رتبه مساحت = ۷۸ام |
 
درصد آبها = جزئی |
 
سال براورد جمعیت = [[۲۰۰۷ (میلادی)|۲۰۰۷]] |
 
جمعیت = ۱۰٬۲۱۱٬۴۳۷ |
 
رتبه جمعیت = ۸۳ام |
 
تراکم جمعیت = ۳۸ |
 
رتبه تراکم جمعیت = نامعلوم |
 
سال تولید ناخالص داخلی =  |
 
تولید ناخالص داخلی =  |
 
رتبه تولید ناخالص داخلی =  |
 
سرانه تولید ناخالص داخلی =  |
 
رتبه سرانه تولید ناخالص داخلی =  |
 
سال شاخص توسعه انسانی =  |
 
شاخص توسعه انسانی =  |
 
رتبه شاخص توسعه انسانی =  |
 
وضع شاخص توسعه انسانی =  |
 
واحد پول = [[فرانک]] گینه |
 
کد واحد پول = GNE |
 
منطقه زمانی = GMT |
 
منطقه زمانی تابستانی =  |
 
utc =  |
 
dst =  |
 
کد بین‌المللی خودرو =  |
 
دامنه اینترنتی = [[.gn]] |
 
پیش‌شماره تلفنی = ۲۲۴ |
 
}}
 
 
'''جمهوری گینه''' کشوری است در شمال غربی [[آفریقا]] در سواحل اقیانوس اطلس. پایتخت آن [[کوناکری]] است. جمعیت این کشور ۱۰ میلیون نفر و زبان رسمی آن فرانسوی است. زبان‌های بومی رایج آن عبارتند از [[زبان فولانی|فولانی]]، [[زبان مالینکه|مالینکه]] و [[زبان سوسو|سوسو]]. این کشور در دوم اکتبر ۱۹۵۸ از فرانسه مستقل شده‌است. واحد پول گینه [[فرانک گینه]] است. ۸۵ درصد از جمعیت این کشور مسلمان‌اند.<ref>[http://www.visualgeography.com/categories/guinea/religion.html][http://www.ecobank.com/countryinfo.aspx?cid=74049][http://www.uiowa.edu/~africart/toc/countries/Guinea-Conakry.html]</ref>  ۱۰ درصد از مردم این کشور نیز مسیحی‌اند.<ref>[http://www.guineaconakrysupport.com/?lang=en]</ref>
 
'''جمهوری گینه''' کشوری است در شمال غربی [[آفریقا]] در سواحل اقیانوس اطلس. پایتخت آن [[کوناکری]] است. جمعیت این کشور ۱۰ میلیون نفر و زبان رسمی آن فرانسوی است. زبان‌های بومی رایج آن عبارتند از [[زبان فولانی|فولانی]]، [[زبان مالینکه|مالینکه]] و [[زبان سوسو|سوسو]]. این کشور در دوم اکتبر ۱۹۵۸ از فرانسه مستقل شده‌است. واحد پول گینه [[فرانک گینه]] است. ۸۵ درصد از جمعیت این کشور مسلمان‌اند.<ref>[http://www.visualgeography.com/categories/guinea/religion.html][http://www.ecobank.com/countryinfo.aspx?cid=74049][http://www.uiowa.edu/~africart/toc/countries/Guinea-Conakry.html]</ref>  ۱۰ درصد از مردم این کشور نیز مسیحی‌اند.<ref>[http://www.guineaconakrysupport.com/?lang=en]</ref>
  
سطر ۶۷: سطر ۱۹:
 
در جنوب غربی گینه قرار گرفته و ترکیبی از طایفه‌های مختلف در آن زندگی می‌کنند. شهرهای زره کوره، بیلا، لولا، ماسانتا، کی سی دوگو، گه که دو و یومو در این محدوده قرار دارند.
 
در جنوب غربی گینه قرار گرفته و ترکیبی از طایفه‌های مختلف در آن زندگی می‌کنند. شهرهای زره کوره، بیلا، لولا، ماسانتا، کی سی دوگو، گه که دو و یومو در این محدوده قرار دارند.
 
جمهوری گینه در غرب آفریقا قرار دارد. از شمال با سنگال و گینه بیسائو، از جنوب با سیرالئون و لیبریا، و از شرق با مالی و ساحل عاج هم‌مرز است، از غرب نیز به اقیانوس اطلس محدود می‌شود. مساحت این کشور ۸۵۷٬۲۴۵ کیلومترمربع و جمعیت آن در حدود ۱۰ میلیون و پانصد هزار نفر است. پایتخت آن شهر کوناکری و زبان رسمی آن فرانسه‌است، در عین حال زبان‌های سوسو و مالینکه و سایر زبان‌های محلی نیز در آن رایج است.  
 
جمهوری گینه در غرب آفریقا قرار دارد. از شمال با سنگال و گینه بیسائو، از جنوب با سیرالئون و لیبریا، و از شرق با مالی و ساحل عاج هم‌مرز است، از غرب نیز به اقیانوس اطلس محدود می‌شود. مساحت این کشور ۸۵۷٬۲۴۵ کیلومترمربع و جمعیت آن در حدود ۱۰ میلیون و پانصد هزار نفر است. پایتخت آن شهر کوناکری و زبان رسمی آن فرانسه‌است، در عین حال زبان‌های سوسو و مالینکه و سایر زبان‌های محلی نیز در آن رایج است.  
 
رودها : [[رود نیجر|نیجر]]، [[رود سنگال|سنگال]]، [[رود بالا|بالا]]، [[کومبا]]، [[مالو]] و [[رود گامبیا|گامبیا]]
 
قله‌ها: ناکاکا (۲۸۵۰ متر)
 
 
جزایر : [[تریستائو]]، [[لس دلوس]] و [[کوبنومبی]]
 
 
== تقسیمات کشوری ==
 
گینه به هشت استان تقسیم شده که این استان‌ها نیز جمعاً به ۳۳ شهرستان تقسیم شده‌اند. مراکز همه هشت استان با خود استان‌ها هم‌نام هستند.
 
[[پرونده:Guinee carte.png|چپ|انگشتی|نقشه گینه.]]
 
 
{| class="wikitable"
 
! استان ||  جمعیت || نقشه
 
|-
 
| [[استان بوکه|بوکه]] || ۹۶۵٬۷۶۷
 
| rowspan="8" | [[پرونده:Guinea Regions.png|250px|استان‌های گینه.]]
 
|-
 
| [[استان فارانا|فارانا]] || ۸۳۹٬۰۸۳
 
|-
 
| [[استان کانکان|کانکان]] || ۱٬۴۲۷٬۵۶۸
 
|-
 
| [[استان کوناکری|کوناکری]] || ۲٬۳۲۵٬۱۹۰
 
|-
 
| [[استان کیندیا|کیندیا]] || ۱٬۳۲۶٬۷۲۷
 
|-
 
| [[استان لابه|لایه]] || ۹۰۳٬۳۸۶
 
|-
 
| [[استان مامو|مامو]] || ۷۱۹٬۰۱۱
 
|-
 
| [[استان نزره‌کوره|نزره‌کوره]] || ۱٬۵۲۸٬۹۰۸
 
|}
 
 
 
== تاریخ ==
 
== تاریخ ==
 
کشوری که امروزه گینه نام دارد در قدیم به یک‌رشته از پادشاهی‌های آفریقایی تعلق داشت. سده‌ها پیش، کشور گینه و مناطق مالی و سنگال امپراتوری بزرگی را تشکیل می‌دادند که از میان رفت. در سده ۱۵م. پرتغالی‌ها وارد این سرزمین شدند و بر آن حکومت راندند. در سده ۱۷ دولت اسلامی [[فولانی]] در منطقه [[فوتاجالون]] تشکیل شد.
 
کشوری که امروزه گینه نام دارد در قدیم به یک‌رشته از پادشاهی‌های آفریقایی تعلق داشت. سده‌ها پیش، کشور گینه و مناطق مالی و سنگال امپراتوری بزرگی را تشکیل می‌دادند که از میان رفت. در سده ۱۵م. پرتغالی‌ها وارد این سرزمین شدند و بر آن حکومت راندند. در سده ۱۷ دولت اسلامی [[فولانی]] در منطقه [[فوتاجالون]] تشکیل شد.
  
گینه در ۱۸۴۹ مستعمره فرانسه شد و گینه فرانسه نام گرفت و بخشی از [[آفریقای غرب فرانسه]] شد.<ref>{{cite web|url=http://www.historyofnations.net/africa/guinea.html |title=History of Guinea |publisher=Historyofnations.net |accessdate=28 March 2010}}</ref> گینه در ۲ اکتبر ۱۹۵۸ مستقل شد و نخستین مستعمره فرانسه بود که به طور مسالمت‌آمیز مستقل شد. گینه از زمان استقلال تا انتخابات ۲۰۱۰ توسط حکمرانان خودکامه‌ای اداره شد که باعث شده‌اند که این کشور یکی از فقیرترین کشورهای جهان شود.<ref>{{cite web
+
گینه در ۱۸۴۹ مستعمره فرانسه شد و گینه فرانسه نام گرفت و بخشی از [[آفریقای غرب فرانسه]] شد.<ref>{{cite web|url=http://www.historyofnations.net/africa/guinea.html |title=History of Guinea |publisher=Historyofnations.net |accessdate=28 March 2010}}</ref> گینه در ۲ اکتبر ۱۹۵۸ مستقل شد و نخستین مستعمره فرانسه بود که به طور مسالمت‌آمیز مستقل شد. گینه از زمان استقلال تا انتخابات ۲۰۱۰ توسط حکمرانان خودکامه‌ای اداره شد که باعث شده‌اند که این کشور یکی از فقیرترین کشورهای جهان شود.
| last = Zounmenou
+
| first = David
+
| title = Guinea: Hopes for Reform Dashed Again
+
| publisher=allAfrica.com
+
| date = 2 January 2009
+
| url = http://allafrica.com/stories/200901020524.html
+
| accessdate =27 December 2009}}</ref><ref>{{cite web|url=http://hdrstats.undp.org/en/countries/country_fact_sheets/cty_fs_GIN.html |title=UN Human Development Report 2009 |publisher=Hdrstats.undp.org |accessdate=28 March 2010}}</ref><ref>{{cite news|last=Ross |first=Will |url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/7647962.stm |title=Africa &#124; Guineans mark '50 years of poverty' |publisher=BBC News  |date=2 October 2008 |accessdate=28 March 2010}}</ref>
+
 
+
 
گینه استقلال خود را در ۱۹۵۸ به رهبری [[احمد سکوتوره]] به دست آورد.
 
گینه استقلال خود را در ۱۹۵۸ به رهبری [[احمد سکوتوره]] به دست آورد.
 
احمد سکوتوره در روز ۱۵ ژانویه سال ۱۹۵۹ میلادی به مقام ریاست جمهوری گینه انتخاب گردید. او با کشورهای سوسیالیستی روابط نزدیکی برقرار کرد و یک حکومت مارکسیستی با حزب واحد تشکیل داد. روابط میان پاریس و کوناکری بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ میلادی به طور کامل قطع شدند. در اواخر سال‌های دهه ۱۹۷۰ میلادی احمد سکوتوره در سیاست مارکسیستی خود تعدیل کرد و به کشورهای اسلامی نزدیک شد.
 
احمد سکوتوره در روز ۱۵ ژانویه سال ۱۹۵۹ میلادی به مقام ریاست جمهوری گینه انتخاب گردید. او با کشورهای سوسیالیستی روابط نزدیکی برقرار کرد و یک حکومت مارکسیستی با حزب واحد تشکیل داد. روابط میان پاریس و کوناکری بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ میلادی به طور کامل قطع شدند. در اواخر سال‌های دهه ۱۹۷۰ میلادی احمد سکوتوره در سیاست مارکسیستی خود تعدیل کرد و به کشورهای اسلامی نزدیک شد.
سطر ۱۱۵: سطر ۲۸:
  
 
پس از مرگ وی در سال ۱۹۸۴ میلادی، [[لانسانا کونته]] در یک کودتای ارتشی، قدرت را در این کشور به دست گرفت و به مدت بیست چهار سال در این کشور حکومت کرد. کونته در دوران حکومتش با مشکلات متعدد داخلی روبه رو بود و برای تداوم قدرت خود به نیروی ارتش تکیه می‌کرد. در یکی از آخرین نمونه‌های این شیوه حکومت، تظاهرات سال ۲۰۰۷ مردم گینه در اعتراض به شرایط سخت اقتصادی به شدت توسط نیروهای دولتی سرکوب شد و دست کم ۱۸۶ نفر از معترضان کشته شدند. وی به دلیل شیوه استبدادی در حکومت، به دیکتاتور گینه شهرت یافت و سرانجام در اوایل دی ماه سال جاری ۱۳۸۷ به دلیل بیماری قلبی در گذشت.  
 
پس از مرگ وی در سال ۱۹۸۴ میلادی، [[لانسانا کونته]] در یک کودتای ارتشی، قدرت را در این کشور به دست گرفت و به مدت بیست چهار سال در این کشور حکومت کرد. کونته در دوران حکومتش با مشکلات متعدد داخلی روبه رو بود و برای تداوم قدرت خود به نیروی ارتش تکیه می‌کرد. در یکی از آخرین نمونه‌های این شیوه حکومت، تظاهرات سال ۲۰۰۷ مردم گینه در اعتراض به شرایط سخت اقتصادی به شدت توسط نیروهای دولتی سرکوب شد و دست کم ۱۸۶ نفر از معترضان کشته شدند. وی به دلیل شیوه استبدادی در حکومت، به دیکتاتور گینه شهرت یافت و سرانجام در اوایل دی ماه سال جاری ۱۳۸۷ به دلیل بیماری قلبی در گذشت.  
 
== سیاست ==
 
بر اساس قوانین این کشور، در صورت درگذشت رئیس جمهور، می‌بایست رئیس مجمع ملی (رئیس مجلس نمایندگان) امور کشور را به طور موقت به دست گیرد تا ظرف ۶۰ روز، انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود؛ اما یک گروه نظامی به رهبری یک سروان ارتشی به نام [[موسی دادیس کامارا]]، با اعلام کودتا، دولت و قانون اساسی را منحل نمود و حکومت را در این کشور به دست گرفت. نظامیان کودتاچی، در نخستین اظهار نظرها اعلام نمودند که انتخابات آزاد را در سال ۲۰۱۰ برگزار خواهند کرد، سرانجام در روز ۲۷ ژوئن ۲۰۱۰ اولین انتخابات آزاد و دمکراتیک گینه از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۵۸ برگزار شد و با توجه به تعدد نامزدها، این انتخابات به دور دوم کشیده شد. و در دور دوم این انتخابات که در هفتم نوامبر این سال برگزار شد، پروفسور آلفا کنده به عنوان نخستین رئیس جمهور گینه در انتخابات به پیروزی رسید.
 
 
گینه‌ای‌ها پس از تاخیرهای متعدد و لطمه دیدن کارزار انتخاباتی توسط ناآرامی‌های خونبار، روز ۱۲ مه ۲۰۱۳ در نخستین انتخابات پارلمانی این کشور در یک دهه اخیر شرکت کردند. این انتخابات که ابتدا قرار بود شش ماه پس از تحلیف «[[آلفا کنده]]»، رئیس جمهوری گینه در سال ۲۰۱۰ برگزار شود، به خاطر مناقشات بر سر سازماندهی آن به تاخیر افتاد و این باعث تحریک تنش‌های خونبار قومی شد که از زمان استقلال گینه از فرانسه در سال ۱۹۵۸ جامعه گینه را تهدید می‌کند. مجمعی که در نتیجه این انتخابات تشکیل می‌شود جایگزین هیات انتقالی خواهد شد که از زمان پایان حاکمیت نظامی در سال ۲۰۱۰ کشور را اداره می‌کند.<ref>[http://isna.ir/fa/news/92070704444/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%DA%AF%DB%8C%D9%86%D9%87-%DA%A9%D9%86%D8%A7%DA%A9%D8%B1%DB%8C-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D9%87%D8%B1%D8%AC-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AC خبرگزاری ایسنا]. ۷ مهر ۹۲.</ref>
 
 
سیاست گینه به طور معمول حدود ۲۰ گروه قومی را به رو به روی هم قرار می‌دهد؛ گروه‌هایی که از جهاتی با یکدیگر در سازگاری زندگی می‌کنند. «[[فولانی]]» بزرگترین گروه قومی است که حدود ۴۰ درصد جمعیت گینه را تشکیل می‌دهد و پس از آن «مالینکه» و «سوسو» قراردارند.<ref>[http://isna.ir/fa/news/92070704444/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%DA%AF%DB%8C%D9%86%D9%87-%DA%A9%D9%86%D8%A7%DA%A9%D8%B1%DB%8C-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D9%87%D8%B1%D8%AC-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AC خبرگزاری ایسنا]. ۷ مهر ۹۲.</ref>
 
رئیس جمهوری که از قوم [[مالینکه]] است «تجمع مردم گینه» را رهبری می‌کند و مدعی پشتیبانی از سوسیالیسم است. این در حالی است که رقیب اصلی او، دیالو، یک «فولانی» است و ریاست اتحادیه مرکزی لیبرال نیروهای دموکراتیک گینه را برعهده دارد.<ref>[http://isna.ir/fa/news/92070704444/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%DA%AF%DB%8C%D9%86%D9%87-%DA%A9%D9%86%D8%A7%DA%A9%D8%B1%DB%8C-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D9%87%D8%B1%D8%AC-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AC خبرگزاری ایسنا]. ۷ مهر ۹۲.</ref>
 
 
== اقتصاد ==
 
جمهوری گینه دارای مواد معدنی فراوانی است. حدود یک سوم ذخایر قطعی [[بوکسیت]] (ماده اولیه [[آلومینیم]]) دنیا، بیش از ۸/۱ میلیارد متریک تن [[سنگ آهن]] با عیار بالا، میزان قابل توجهی از ذخایر طلا و الماس در این کشور وجود دارد.
 
وجود زمین مناسب برای کشاورزی و آب فراوان و وضعیت آب و هوایی، شرایط مناسبی را برای کشاورزی مکانیزه در مقیاس صنعتی فراهم آورده‌است. صادرات قهوه نیز یکی از منابع ورود ارز به این کشور است.
 
 
سرزمین گینه دارای منابع عظیم بوکسیت، الماس، طلا و آهن می‌باشد به گونه‌ای که در خاک و زمین نقاط مختلف شهر کوناکری و بسیاری از مناطق این کشور، ذرات آهن مشاهده می‌گردد. محصول عمده این کشور، غلات، برنج، موز، قهوه، ارزن و بادام زمینی است و صادرات آن قهوه، عسل، موز، آهن خام و آلومینیوم خام می‌باشد.
 
 
گینه از نظر کانی‌ها ازجمله [[بوکسیت]]، الماس و طلا بسیار غنی است. این کشور دومین تولیدکننده بزرگ بوکسیت در جهان است.
 
 
== مردم ==
 
دین: ۸۵ درصد مردم، مسلمان و باقیمانده اکثرا مسیحی می‌باشند.
 
جمعیت گینه بیش از ۱۰ میلیون نفر است. این کشور شکلی هلالی دارد و سرچشمه [[رود نیجر]] در بلندی‌های جنوب شرقی آن قرار گرفته‌است.
 
 
مردم گینه به ۲۴ قوم گوناگون تعلق دارند و بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اقوام این کشور به ترتیب [[قولا (قوم)|فولا]] ۴۰ درصد، [[ماندینگو]] ۳۰ درصد و [[سوسو]] ۲۰ درصد، هستند. ۸۵ درصد از جمعیت این کشور مسلمان‌اند<ref>[http://www.visualgeography.com/categories/guinea/religion.html][http://www.ecobank.com/countryinfo.aspx?cid=74049][http://www.uiowa.edu/~africart/toc/countries/Guinea-Conakry.html]</ref> و مسیحیان که بیشتر پیرو کلیسای [[کاتولیک رومی]] می‌باشند حدود ۱۰ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند. زبان رسمی گینه فرانسوی است ولی بیش از ۲۴ زبان محلی نیز در این کشور رایج است.
 
 
== فرهنگ ==
 
پانزده روزنامه و نشریه ادواری در این کشور منتشر می‌شود. میزان باسوادی نیز طبق آمار رسمی یونسکو ۹/۳۵ درصد است. علاوه بر گروهی از شیعیان بومی در این کشور، گروه‌هایی از وهابی‌ها، بهایی‌ها و [[احمدیه قادیانی]] در این کشور فعالیت تبلیغی و آموزشی دارند.
 
  
 
== منابع ==
 
== منابع ==
 
{{کوچک}}{{چپ‌چین}}
 
{{کوچک}}{{چپ‌چین}}
 
http://en.wikipedia.org/wiki/Guinea
 
http://en.wikipedia.org/wiki/Guinea
{{پانویس}}
 
{{پایان چپ‌چین}}{{پایان کوچک}}
 
{{اتحادیه آفریقا}}
 
 
{{ویکی‌سفر}}
 
{{ویکی‌انبار-رده|Guinea}}
 
  
 
[[رده:گینه|گینه]]
 
[[رده:گینه|گینه]]

نسخهٔ ‏۶ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۱:۴۶

جمهوری گینه کشوری است در شمال غربی آفریقا در سواحل اقیانوس اطلس. پایتخت آن کوناکری است. جمعیت این کشور ۱۰ میلیون نفر و زبان رسمی آن فرانسوی است. زبان‌های بومی رایج آن عبارتند از فولانی، مالینکه و سوسو. این کشور در دوم اکتبر ۱۹۵۸ از فرانسه مستقل شده‌است. واحد پول گینه فرانک گینه است. ۸۵ درصد از جمعیت این کشور مسلمان‌اند.[۱] ۱۰ درصد از مردم این کشور نیز مسیحی‌اند.[۲]

کشور گینه پیش از این گینه فرانسه و گاه گینه کوناکری نامیده می‌شد. امروزه نیز گاه به آن گینه کوناکری می‌گویند تا از گینه بیسائو و جمهوری گینه استوایی بازشناخته شود. گینه بیسائو، سنگال و مالی از شمال، اقیانوس اطلس از سوی باختر سیرالئون و لیبریا از جنوب و ساحل عاج و مالی از سوی خاور، این کشور را احاطه کرده‌اند. رودخانه نیجر، رودخانه گامبیا، و رودخانه سنگال، همگی از بلندی‌های گینه سرچشمه می‌گیرند.[۳]

شهرهای اصلی گینه عبارتند از کوناکری، کانکان، نزرکوره، کیندیا، لابه، گوئکدو، مامو و بوکه.

جغرافیا

کشور گینه با مساحتی معادل ۲۴۵٫۸۵۷ کیلومتر مربع در غرب آفریقا واقع شده و از شمال با کشورهای گینه بیسائو، سنگال و مالی و از شرق با مالی و ساحل عاج، از جنوب با سیرالئون و لیبریا هم مرز می‌باشد. مرز غربی این کشور به طول تقریبی ۳۰۰ کیلومتر را اقیانوس اطلس تشکیل میدهد. بطور کلی دما در کشور گینه در فصل خشک و بارانی متمایز می‌باشد. پایینترین دما حدود ۱۱ درجه در ماه‌های دسامبر و ژانویه و بالاترین دما در ماه‌های مارس و آوریل حدود ۳۵ درجه گزارش شده‌است. کشور گینه از نظر تقسیمات کشوری به ۷ استان و ۳۳ شهرستان و از نظر جغرافیائی طبیعی به چهار قسمت زیر بخش می‌شود:

گینه ساحلی یا گینه سفلی: حدود ۱۸ درصد از خاک گینه را تشکیل می‌دهد و شهرهای کوناکری، کیندیا، کویا، بوکه٬، دوبریکا، بوفا، فوره کاریا، فریا، تله مله در این منطقه قرار دارند و طایفه سْو سْو بیشتر در این ناحیه زندگی می‌کنند. گینه میانی یا فوتاجالون: این بخش ۲۰ درصد از خاک گینه را شامل شده و فولاها در این محدوده مستفر می‌باشند. شهرهای مهم این قسمت مامو، دالابا، لابه، توگه، کوبیا، پیتا، للوما، مالی، کوندارا و گاوال می‌باشد. گینه علیا: گینه علیا رودخانه مشهور نیجر از آن می‌گذرد. حدود ۴۰ درصد از خاک گینه را تشکیل داده و قوم مالینکه در این بخش متمرکز می‌باشند. شهرهای دابولا، سیگیری، کان کان، دینگیرای، کروسا، فرانا، کیروانی و ماندیانا در این منطقه قرار گرفته‌اند.

پرونده:Guinea Topography.png
نقشه عوارض‌شناسی گینه.

گینه جنگلی: در جنوب غربی گینه قرار گرفته و ترکیبی از طایفه‌های مختلف در آن زندگی می‌کنند. شهرهای زره کوره، بیلا، لولا، ماسانتا، کی سی دوگو، گه که دو و یومو در این محدوده قرار دارند. جمهوری گینه در غرب آفریقا قرار دارد. از شمال با سنگال و گینه بیسائو، از جنوب با سیرالئون و لیبریا، و از شرق با مالی و ساحل عاج هم‌مرز است، از غرب نیز به اقیانوس اطلس محدود می‌شود. مساحت این کشور ۸۵۷٬۲۴۵ کیلومترمربع و جمعیت آن در حدود ۱۰ میلیون و پانصد هزار نفر است. پایتخت آن شهر کوناکری و زبان رسمی آن فرانسه‌است، در عین حال زبان‌های سوسو و مالینکه و سایر زبان‌های محلی نیز در آن رایج است.

تاریخ

کشوری که امروزه گینه نام دارد در قدیم به یک‌رشته از پادشاهی‌های آفریقایی تعلق داشت. سده‌ها پیش، کشور گینه و مناطق مالی و سنگال امپراتوری بزرگی را تشکیل می‌دادند که از میان رفت. در سده ۱۵م. پرتغالی‌ها وارد این سرزمین شدند و بر آن حکومت راندند. در سده ۱۷ دولت اسلامی فولانی در منطقه فوتاجالون تشکیل شد.

گینه در ۱۸۴۹ مستعمره فرانسه شد و گینه فرانسه نام گرفت و بخشی از آفریقای غرب فرانسه شد.[۴] گینه در ۲ اکتبر ۱۹۵۸ مستقل شد و نخستین مستعمره فرانسه بود که به طور مسالمت‌آمیز مستقل شد. گینه از زمان استقلال تا انتخابات ۲۰۱۰ توسط حکمرانان خودکامه‌ای اداره شد که باعث شده‌اند که این کشور یکی از فقیرترین کشورهای جهان شود. گینه استقلال خود را در ۱۹۵۸ به رهبری احمد سکوتوره به دست آورد. احمد سکوتوره در روز ۱۵ ژانویه سال ۱۹۵۹ میلادی به مقام ریاست جمهوری گینه انتخاب گردید. او با کشورهای سوسیالیستی روابط نزدیکی برقرار کرد و یک حکومت مارکسیستی با حزب واحد تشکیل داد. روابط میان پاریس و کوناکری بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ میلادی به طور کامل قطع شدند. در اواخر سال‌های دهه ۱۹۷۰ میلادی احمد سکوتوره در سیاست مارکسیستی خود تعدیل کرد و به کشورهای اسلامی نزدیک شد. احمد سکوتوره پس از این که در سال ۱۹۵۹ میلادی به قدرت رسید در ۵ نوبت متوالی به مقام ریاست جمهوری انتخاب گردید و به مدت بیست و پنج سال از ۱۹۵۸ تا ۱۹۸۴ بر این کشور حکومت نمود.

پس از مرگ وی در سال ۱۹۸۴ میلادی، لانسانا کونته در یک کودتای ارتشی، قدرت را در این کشور به دست گرفت و به مدت بیست چهار سال در این کشور حکومت کرد. کونته در دوران حکومتش با مشکلات متعدد داخلی روبه رو بود و برای تداوم قدرت خود به نیروی ارتش تکیه می‌کرد. در یکی از آخرین نمونه‌های این شیوه حکومت، تظاهرات سال ۲۰۰۷ مردم گینه در اعتراض به شرایط سخت اقتصادی به شدت توسط نیروهای دولتی سرکوب شد و دست کم ۱۸۶ نفر از معترضان کشته شدند. وی به دلیل شیوه استبدادی در حکومت، به دیکتاتور گینه شهرت یافت و سرانجام در اوایل دی ماه سال جاری ۱۳۸۷ به دلیل بیماری قلبی در گذشت.

منابع

الگو:کوچکالگو:چپ‌چین

http://en.wikipedia.org/wiki/Guinea
  1. [۱][۲][۳]
  2. [۴]
  3. [۵],niger river basin, gambia river basin
  4. الگو:Cite web