گناوه

از دایره المعارف فرق اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۵:۲۷ توسط Zarif (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{بهبود منبع}} {{جعبه شهرستان ایران |نام‌رسمی= شهرستان گناوه |استان= بوشهر |عرض...» ایجاد کرد)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

الگو:بهبود منبع الگو:جعبه شهرستان ایران شهرستان گناوه یکی از شهرستانهای استان بوشهر است. مرکز این شهرستان بندر گناوه است.

تقسیمات کشوری

این شهرستان دارای ۲ بخش ۲ دهستان و ۲ شهر با ۵۱ آبادی است.

شهرها: بندر گناوه

شهرها: بندر ریگ

موقعیت و مشخصات

شهرستان گناوه با مساحتی حدود ۱۸۳۷ کیلومترمربع در ساحل شمالی خلیج فارس قرار دارد. این شهرستان از شمال غربی به شهرستان دیلم، از شمال شرقی به استان فارس، از مشرق به شهرستان دشتستان، از جنوب به شهرستان بوشهر و از مغرب به خلیج فارس منتهی می‌شود.

جمعیت

جمعیت آن در سال ۱۳۸۵ برابر ۸۳۴۱۸ نفر بوده‌است.[۱]

بر اساس آخرین سرشماری جمعیتی که در مورخ ۲۵/۱۲/۸۹ در این شهرستان توسط شبکه بهداسشت ودرمان انجام شده‌است آمار جمعیتی این شهرستان به شرح ذیل می‌باشد:

۱- جمعیت گناوه براساس تعداد جمعیت وخانوار شهری وروستایی در ۲ بازه زمانی

سال۸۸ - کل جعیت ۸۸۴۲۶ - جمعیت روستایی ۶۸۲۹۹ - جمعیت شهری ۲۰۱۲۸- کل خانوار ۱۹۹۷۲ - خانوار شهری ۱۵۴۷۰ - خانوار روستایی ۴۵۰۹ و در سال ۸۹ - کل جمعیت ۹۰۱۰۱ - جمعیت روستایی -۶۹۶۱۴ جمعیت شهری ۲۰۴۸۷ - کل خانوار ۲۰۶۰۷ - خانوار شهری ۱۵۹۰۶ - خانوار روستایی ۴۷۰۱ می‌باشد

۲- جمعیت اتباع خارجه (افغان‌ها) در ۲ بازه زمانی

سال ۸۸ - تعداد جمعیت ۱۰۸۷ - تعداد خانوار ۲۲۵ می‌باشد.

سال ۸۹ - تعداد جمعیت ۱۵۶۱ - تعداد خانوار ۳۰۴ می‌باشد.

مردم

ساکنان این شهرستان از اقوام مختلفی تشکیل شده‌اند. مهاجرینی که اغلب از دهستان لیراوی (دیلم) و روستاهای اطراف شهرستان به آن مراجعه کرده‌اند عمدتا ریشه‌های لری دارند. اعراب نیز محله مخصوص خود را داشته و همچنین از اقوام دشتی نیز عده‌ای در گناوه ساکن هستند.

گویش

زبان مردم گناوه فارسی با لهجه محلی (بندری یا جنوبی) است که آمیزه ای از گویش های لری و سیوندی به اضافه تعداد زیادی از کلمات بیگانه انگلیسی، پرتغالی و غربی است.[۲]

طبیعت

شهرستان گناوه جلگه‌ای خشک و بیابانی است و ارتفاعاتی در شمال و شمال غربی دارد. رودخانه حله از محل درودگاه با تلاقی دو رود دالکی و شاپور پس از عبور از جنوب شهرستان گناوه (دهستان حله) به خلیج فارس می‌ریزد. رودخانه شور از ارتفاعات گچ‌ترش و کلاه‌فرنگی سرچشمه گرفته و از حد فاصل دهستان حیات داوود و شبانکاره گذشته و در خور مزین وارد خلیج فارس می‌شود. هر دو رود غیرفصلی، دیمی و شور می‌باشند.

اقتصاد

پایه اقتصاد مردم گناوه و به خصوص شهر گناوه بر اساس تجارت با کشور های حاشیه خلیج فارس و به ویژه امارات است که عمده ساکنان شهر گناوه اقتصاد خود را از این راه امرار معاش میکنند. از لحاظ امکانات اقتصادی شهرستان گناوه می‌توان از شهرک صنعتی بندر ریگ که در ابتدای سه راهی بندر ریگ واقع شده نام برد. در این شهرک کارخانجاتی چون شرکت تعاونی تولید ظروف یک بار مصرف، تولید جداره‌های کاذب که در صنعت ساختمان سازی و همچنین تولید ظروف نشا برای کاشت و تولید نشا یا نهال در زمینه کشاورزی کاربرد دارد، نام برد. و نیز شرکت تولید و شیرهٔ خرما، شرکت تعاونی تولیدی فخرآوران برلی تولید انواع بستنی و ژل‌های خوراکی، تعاونی تولیدی سیم و کابل از جمله فالیت‌های تولید در این شهرک می‌باشند. ضمنا شهرستان گناوه دارای یک کاخانه تولید شیر و فرآورده‌های لبنی با نام تجاری "طوفان" که در ۲ کیلومتری جاده گناوه-گچساران واقع شده‌است و همچنین کارخانه شیر خلیج فارس که شامل فراورده های شیر ۳۰۰۰ تن،ماست ۲۰۰ تن و دوغ ۲۰۰۰ تن در سال می باشد و شهرهای گناوه،دیلم و ریگ را تامین می کند.[۳] همچنین این شهرستان دارای یک کارخانه تولید آسفالت واقع در ۲۰ کیلومتر شهر گناوه و بالاتر از روستای پوز گاه واقع شده‌است.از دیگر امکانات اقتصادی شهرستان گناوه پرورش میگو است که به صورت پیشرفته در این شهرستان انجام میشود به طوری که گناوه از مقام بالایی در پرورش میگو در سطح کشوری است .

کشاورزی

در زمینه کشاورزی هم این شهرستان دارای ۱۱ مرغداری می‌باشد که اکثر آنها در قالب شرکت‌های تعاونی کشت و صنعت به فعالیت پرداخته‌اند. از لحاظ تولید دام و دامپروری به آب وهای گرم و مرطوب در بندر گناوه یا روستاها و شهرهای توابع آن کمتر در این زمینه پرداخته شده‌است. در حال حاضر حدود ۴ گاودرای در شهرستان آن هم به طور سنتی فعالیت دارند که می‌توان به گاوداری که واقع در صحرای شهر بندر ریگ و دیگری واقع در روستای چهار روستایی قرار دارند نام برد. اگر به صید و صیادی در شهرستان گناوه نگاهی بیندازیم می‌بینیم که هنوز فعالیت‌های این حوزه به شکل سنتی یعنی با استفاده از وسایل عمدتا "تور و گرگور" به صید پرداخته می‌شود.

روستاها به تفکیک بخش و دهستان

بخش مرکزی

دهستان حیات داوود:

اسلام‌آبادالگو:•بهمنیاری شرقیالگو:• بهمنیاری غربیالگو:• تاج‌ملکیالگو:•تل‌برجالگو:• مال محمدعبدالعلیالگو:•چشمهالگو:•شولالگو:• کلرالگو:• کمالیالگو:• احمدحسینالگو:• بقعهالگو:• تل تلالگو:• چاه بردیالگو:• چم شهابالگو:• فخرآوریالگو:• گمارونالگو:• گنجشکیالگو:• عباسیالگو:• گشوییالگو:• محمدصالحیالگو:• میلکالگو:• بینکالگو:• چاه‌شورالگو:• چاهکالگو:• قلعه‌حیدرالگو:• مال‌خلیفهالگو:• سربستالگو:• مال‌قاید

بخش ریگ

دهستان رودحله:

پوزگاهالگو:• جزیره شمالیالگو:• جزیره جنوبیالگو:• چهاربرجالگو:• چهار روستاییالگو:• چهارمحالالگو:• رودشورالگو:• گدائیالگو:• کوهک کوچکالگو:• گاوسفید بزرگالگو:• گاوسفید کوچکالگو:• مال‌محمودالگو:• قلعه‌سرهانالگو:• گوابینالگو:• مجنونالگو:• محمدیالگو:• احشام احمد

بناهای تاریخی شهرستان گناوه

منبع

الگو:پانویس

الگو:شهرستان گناوه
  1. سرشماری ۱۳۸۵ مرکز آمار ایران
  2. بندر گناوه
  3. http://www.farmondarigenaveh.blogfa.com/post-72.aspx