محمد بن هارون الرشید

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابواسحاق، محمد بن هارون الرشید بن محمد المهدی ابن منصور عباسی هشتمین خلیفه عباسی است. وی در سال 180 هجری قمری زاده شد و ابتدا به ولایت عهدی برادرش مأمون عباسی انتخاب شده و سپس در سال 218 با مرگ مأمون عباسی، به خلافت رسید.

وی نخستین کسی است که اسم «الله» را وارد در اسامی خلفاء عباسی کرد. اعتماد به سپاهیان ترک که به عنوان سنتی در خلافت عباسی رواج یافت، از بدعت های وی به حساب می آید.

وی در اعتقاد به خلق قرآن که عقیده معتزله بوده، بسیار پافشاری مي‌نمود. معتصم در سال 220 هجری قمری شهر سامرا را بنا نهاد. برچیدن فتنه بابک از زمره کارهایی است که در دوره خلافت وی واقع گردید. معتصم در سال 227 هجری قمری در سن 47سالگی وفات یافت. [۱]


پانويس

  1. الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج7، ص127 / البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج10، ص213 / موسوعة الادیان، ص356 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج9، ص55