محمد بن علی شلمغانی

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوجعفر محمد بن علی بن ابی الغزاقر شلمغانی از منحرفین قرن چهارم هجری قمری است. وی که در ابتدا از شیعیان مستقیم الرأی محسوب می شده، بنا به قول احمد بن علی نجاشی در اثر حسادت نسبت به حسین بن روح، از مذهب تشیع خارج شده و عقاید سخیفی را بروز می دهد. ترک نماز و روزه، اباحه در امور جنسی و برخی عقاید دیگر را به وی نسبت داده اند. گویا حسین بن روح مدتی وی را به موصل می فرستد ولی وی از آن جا برگشته و ادعای ربوبیت می نماید. وی توسط حکومت دستگیر شده و مدتی محبوس می شود. پس از آن به فتوای علمای اهل سنت در سال 322 هجری قمری در حالی که 78 سال داشته، کشته و سپس سوزانده می شود. شلمغان نام روستایی در حوالی واسط عراق است. [۱]


پانويس

  1. سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج11، ص489 / معجم رجال الحدیث، آیت الله خویی، ج17، ص47