محمد بن علی بن عبدالله قرشی

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوعبدالله محمد بن علی بن عبدالله بن عباس قرشی هاشمی پدر خلفای عباسی است. وی که در حُمَیمه از نواحی بَلقاء در سال 60 هجری قمری متولد گردید، بنابر قولی، پس از کشته شدن ابوهاشم بن محمد بن حنفیه و بنابر وصیت خاص او، زعامت کیسانیه را برعهده گرفت. وی نخستین کسی است که در میان بنی العباس ملقب به امام گردید. وی در طول مدت دعوت خود، تعداد زیادی از مردم را به خود جذب نموده و در نهایت در سال 124یا126 هجری قمری وفات یافت. وی، فرزندش ابراهیم را وصی خود نمود که او نیز در سال 131 هجری قمری در زندان امویان فوت کرد و در نتیجه وصایت این گروه به فرزند دیگر محمد بن علی، که با لقب سفاح شناخته می شد، منتهی گردید. درباره این که آیا واقعاً ابوهاشم، محمد بن علی را به وصایت خویش برگزیده است، سخنان بسیاری مطرح است. برخی منابع می گویند ابوهاشم، پس از آن که از مسموم شدن خویش مطلع می شود، به سبب روابط خوبی که با پسرعموی خود محمد بن علی داشته خراسانیانی را که با وی مرتبط بوده اند، با وی مربوط می سازد و همین امر سبب رونق امر عباسیان در آینده می شود. محمد بن علی بن عبدالله بن عباس را مردی باهوش و دانا توصیف کرده‌اند. [۱]

پانويس

  1. انساب الاشراف، بلاذری، ج4، ص107 / تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، جمال الدین مزی، ج26، ص153