مالکیه (از شیعه): تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
از [[شیعه]].  
 
از [[شیعه]].  
  
ایشان خود را از شیعه به شمار آورده و به امامت [[مالک اشتر]] قائل بوده اند. این گروه در شهر [[آمل]] (واقع در [[مازندران[[) در محله [[چلاوه سر]]، در مقابل کوچه سماکی مسجد و مناره ای به نام مالک اشتر بنا نهاده اند. اصل ایشان از [[لاو]] (حوالی [[قصران]] ) بوده است. ایشان مشهدی به نام لـله پرچین دارند که مقبره مشایخ و سادات ایشان است.  
+
ایشان خود را از شیعه به شمار آورده و به امامت [[مالک اشتر]] قائل بوده اند. این گروه در شهر [[آمل]] (واقع در [[مازندران]]) در محله [[چلاوه سر]]، در مقابل کوچه سماکی مسجد و مناره ای به نام مالک اشتر بنا نهاده اند. اصل ایشان از [[لاو]] (حوالی [[قصران]] ) بوده است. ایشان مشهدی به نام لـله پرچین دارند که مقبره مشایخ و سادات ایشان است.  
  
 
لاو حوالی قصران : قصران دو بخش است. [[قصران علیا]] که [[لواسانات]] است و [[قصران سفلی]] که [[شمیرانات]] می باشد. <ref>[[مرآةالبلدان]]، [[اعتماد السلطنة]]، ج4، ص1874</ref>
 
لاو حوالی قصران : قصران دو بخش است. [[قصران علیا]] که [[لواسانات]] است و [[قصران سفلی]] که [[شمیرانات]] می باشد. <ref>[[مرآةالبلدان]]، [[اعتماد السلطنة]]، ج4، ص1874</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۵۳

از شیعه.

ایشان خود را از شیعه به شمار آورده و به امامت مالک اشتر قائل بوده اند. این گروه در شهر آمل (واقع در مازندران) در محله چلاوه سر، در مقابل کوچه سماکی مسجد و مناره ای به نام مالک اشتر بنا نهاده اند. اصل ایشان از لاو (حوالی قصران ) بوده است. ایشان مشهدی به نام لـله پرچین دارند که مقبره مشایخ و سادات ایشان است.

لاو حوالی قصران : قصران دو بخش است. قصران علیا که لواسانات است و قصران سفلی که شمیرانات می باشد. [۱]

قصران علیا از مناطق لواسانات بوده و قصران سفلی از مناطق شمیرانات است. [۲]

مـرآة البلدان تنها مأخذ توضیحـاتی است که پیرامون « قصران » نقـل شده است و مطالب دیگر این فرقه از «تاریخ رویان» استنتاج شده است.

آیت الله سید مهدی روحانی در دست نوشته های خود می نویسد: «تاریخ رویان در حدود 763 هجری قمری تألیف شده، چرا که مؤلف آن می گوید الآن پانصد و شصت سال از شهادت حضرت رضا علیه السلام می گذرد».

پانویس

  1. مرآةالبلدان، اعتماد السلطنة، ج4، ص1874
  2. تاریخ رویان، مولانا اولیاءالله، ص37