قطیعیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
همان [[قطعیه]].  
 
همان [[قطعیه]].  
  
[[ابن حزم]] در [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]] می نویسد: « قطیعیه، همگی از [[امامیه]] [[رافضه]] می باشند. و ایشان اکثریت [[شیعه]] را تشکیل می دهند. ایشان تعداد زیادی دارند که از جمله ایشان متکلمین و انسان های تیزهوشی می باشند. قطیعیه می گویند محمد بن حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) زنده است و نمی میرد تا آن گاه که خروج نماید و جهان را از عدل پر نماید پس از آن که از جور و ظلم پر شده است، و هم او در نزد ایشان مهدی منتظر است. » <ref> [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص114</ref> <ref> [[مروج الذهب و معادن الجوهر]]، [[علی بن حسین مسعودی]]، ج4، ص45</ref>
+
[[ابن حزم]] در [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]] می نویسد: « قطیعیه، همگی از [[امامیه]] [[رافضه]] می باشند. و ایشان اکثریت [[شیعه]] را تشکیل می دهند. ایشان تعداد زیادی دارند که از جمله ایشان متکلمین و انسان های تیزهوشی می باشند. قطیعیه می گویند [[محمد بن حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب]] (علیهم السلام) زنده است و نمی میرد تا آن گاه که خروج نماید و جهان را از عدل پر نماید پس از آن که از جور و ظلم پر شده است، و هم او در نزد ایشان مهدی منتظر است. » <ref> [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص114</ref> <ref> [[مروج الذهب و معادن الجوهر]]، [[علی بن حسین مسعودی]]، ج4، ص45</ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۲:۳۶

همان قطعیه.

ابن حزم در الفصل فی الملل و الاهواء و النحل می نویسد: « قطیعیه، همگی از امامیه رافضه می باشند. و ایشان اکثریت شیعه را تشکیل می دهند. ایشان تعداد زیادی دارند که از جمله ایشان متکلمین و انسان های تیزهوشی می باشند. قطیعیه می گویند محمد بن حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) زنده است و نمی میرد تا آن گاه که خروج نماید و جهان را از عدل پر نماید پس از آن که از جور و ظلم پر شده است، و هم او در نزد ایشان مهدی منتظر است. » [۱] [۲]

پانویس

  1. الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج3، ص114
  2. مروج الذهب و معادن الجوهر، علی بن حسین مسعودی، ج4، ص45