فضل الله بن احمد بن محمد: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («فضل الله بن احمد بن محمد» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ابوسعید فضل الله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی عارف مشهور [[ایران]] است. وی که از « [[میهنه]] » روستایی بین [[ابیورد]] و [[سرخس]] است، بعضاً به | + | ابوسعید فضل الله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی عارف مشهور [[ایران]] است. وی که از « [[میهنه]] » روستایی بین [[ابیورد]] و [[سرخس]] است، بعضاً به ابیورد نیز منسوب مي‌شود. تولد وی در سال 357 هجری قمری و در خانواده ای [[شافعی]] مذهب بوده است. وی در کودکی از [[بشر یاسین]] تعلیمات صوفیانه فراگرفت و بعدها در سنین نوجوانی به کسب فقه شافعی نیز همت گمارد. |
| − | وی پس از آشنایی با ابوالفضل سرخسی در مسیر [[تصوف]] گام نهاد و در حدود 40سالگی دوره مجاهده و سلوک را به پایان برد. وی هم چنین از ابوالعباس قصاب نیز در این مسیر کسب فیض نمود. وی مدتی در زادگاهش و سپس در [[نیشابور]] به ارشاد مشغول گردید و به شهرتی عظیم دست یافت. وی در سال 440 هجری قمری در سن 83 سالگی درگذشت و در همان | + | وی پس از آشنایی با [[ابوالفضل سرخسی]] در مسیر [[تصوف]] گام نهاد و در حدود 40سالگی دوره مجاهده و سلوک را به پایان برد. وی هم چنین از [[ابوالعباس قصاب]] نیز در این مسیر کسب فیض نمود. وی مدتی در زادگاهش و سپس در [[نیشابور]] به ارشاد مشغول گردید و به شهرتی عظیم دست یافت. وی در سال 440 هجری قمری در سن 83 سالگی درگذشت و در همان میهنه به خاک سپرده شد. <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج5، ص521</ref> |
==پانويس== | ==پانويس== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۰۸
ابوسعید فضل الله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی عارف مشهور ایران است. وی که از « میهنه » روستایی بین ابیورد و سرخس است، بعضاً به ابیورد نیز منسوب مي‌شود. تولد وی در سال 357 هجری قمری و در خانواده ای شافعی مذهب بوده است. وی در کودکی از بشر یاسین تعلیمات صوفیانه فراگرفت و بعدها در سنین نوجوانی به کسب فقه شافعی نیز همت گمارد.
وی پس از آشنایی با ابوالفضل سرخسی در مسیر تصوف گام نهاد و در حدود 40سالگی دوره مجاهده و سلوک را به پایان برد. وی هم چنین از ابوالعباس قصاب نیز در این مسیر کسب فیض نمود. وی مدتی در زادگاهش و سپس در نیشابور به ارشاد مشغول گردید و به شهرتی عظیم دست یافت. وی در سال 440 هجری قمری در سن 83 سالگی درگذشت و در همان میهنه به خاک سپرده شد. [۱]
پانويس
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج5، ص521
