شمیطیه
همان سمیطیه.
احمد بن علی مقریزی درباره این فرقه می نویسد: «ایشان می گویند امامت پس از امام صادق علیه السلام به پسرش محمد رسید، قائد آن ها، یحیی بن شمیط احمسی است، وی از فرماندهان مختار بود و با لشگر مصعب بن زبیر جنگ کرده است». [۲]
روشن است که با توجه به فاصله زمانی محمد فرزند امام صادق علیه السلام (م: 203هـ ق) با قیام مختار (م: 67هـ. ق) این نقل از نظر تاریخی صحیح نمی باشد.
مصحّح کتاب الحیوان نام این فرقه را شُمَیطیه، به ضم شین و به صورت مصغّر ضبط کرده است. [۳]
در ترجمه یحیی بن ابی سمیط در ذیل سمیطیه گذشت که ترجمه نویسان پدر وی را از جمله فرماندهان مختار ثقفی دانسته اند. لذا احتمالاًً در نقل احمد بن علی مقریزی ـ با توجه به این که یحیی بن ابی سمیط را یحیی بن ابی شمیط نیز خوانده اند ـ اشتباهی صورت گرفته و فرماندهی پدر به پسر نسبت داده شده است.
رک: سمیطیه.
قابل توجه است که شهفور اسفراینی فرمانده لشگریان مختار در جنگ با مصعب بن زبیر را احمد بن شمیط نامیده است. ممکن است این فرد پدر یحیی و شمیط نام جدّ یحیی بوده باشد. [۴]
پانویس
- ↑ التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص38 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص80 / الفصول المختارة، شیخ مفید، ص306 / کتاب کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص365 / الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص148
- ↑ المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص351
- ↑ کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص365
- ↑ التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص34
