شام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز شام» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)))
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{دیگر کاربردها}}
+
شام یا شامات اصطلاحی تاریخی جغرافیایی است که به منطقه‌ای کمابیش گسترده گفته می‌شود در جنوب غرب آسیا، که از شمال به رشته کوه‌های توروس، از جنوب به صحرای عرب، از خاور به میانرودان و از باختر به دریای مدیترانه محدود است.
[[پرونده:USDA dinner cropped.jpg|چپ|بندانگشتی|200 px|یک وعده شام به سبک آمریکایی]]
+
 
'''شام''' خوراکی است که شب خورده می‌شود. شام سومین وعده اصلی غذایی انسان‌ها است و با توجه به فرهنگ مردم هر کشور، در ساعات مخصوصی خورده می‌شود.
+
این منطقه دربرگیرنده سرزمین‌هایی است که امروزه کشورهای سوریه، اردن، لبنان، فلسطین٬ اسرائیل٬ قبرس٬ بخش هایی از جنوب ترکیه و شرق مصر در آن جای دارند. گاهی بخش‌هایی از غرب عراق را نیز جزو سرزمین شام به شمار می‌آورند.
در وعده شام از انواع غذاها همچون [[گوشت]] و [[سبزیجات]] می‌توان استفاده کرد. خوردن [[دسر]] بعد از خوردن شام در بسیاری از فرهنگ‌ها مرسوم می‌باشد.
+
 
البته برخی افراد برای [[کاهش وزن]]، [[وعده غذایی]] شام را حذف می‌کنند که توسط متخصصان تغذیه توصیه نمی‌شود.<ref>[http://www.salamatnews.com/viewNews.aspx?ID=29100&cat=5 ::سلامت نیوز :سرویس خبری: تغذیه:حذف وعده شام در رشد و متابولیسم بدن تاثیر منفی دارد::<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
+
از شهرهای مهم سرزمین شام می‌توان به دمشق، انطاکیه، اورشلیم و حلب اشاره کرد.
{{-}}
+
 
== توصیه‌هایی در رابطه با شام ==
+
این سرزمین در زمان ابوبکر ضمیمه قلمرو اسلام گشت و پس از خلفای راشدین تا روزگار عباسیان، هنگامی که امویان حاکم بر سرزمین‌های اسلام بودند، مرکز خلافت اسلامی در این خطه قرار داشت.[۱]
پر شدن ناگهانی حجم معده‌ای که ساعت‌های طولانی خالی مانده فشار زیادی را به قلب تحمیل می‌کند و اگر فرد سابقه بیماری قلبی داشته باشد، قلب در خونرسانی دچار مشکل می‌شود و [[سکته قلبی]] رخ می‌دهد.<ref>http://www.yjc.ir/fa/news/4489392/مراقب-سکته-قلبی-بعد-از-زمان-افطار-باشید</ref> یکی از باورهای عموم مردم این است که بعد از غذا نباید حمّام رفت، زیرا احتمال از حال رفتن در حمام بالاست، این حرف تا حدی اساس علمی دارد. افراد مسن و کسانیکه سرخرگ‌های اصلی خون‌رسان به مغز و شریان‌های گردن در آنها تنگ است، بهتر است حداقل تا ۳۰ دقیقه بعد از خوردن غذای سنگین، به حمّام نروند. زیرا بعد از خوردن غذای نسبتاً سنگین، خون به سمت [[دستگاه گوارش]] می‌رود و خون‌رسانی به مغز کاهش می‌یابد. حداقل نیم ساعت فاصله بین غذاخوردن و استحمام قرار دهید، ورزش بعد از صرف شام نیز ممکن است به قلب افراد دچار بیماری‌های قلبی- عروقی، فشار وارد کند. مصرف غذای سنگین و ورزش فوری بعد از آن، این فشار را چند برابر می‌کند. اگر غذای سبکی خورده‌اید حداقل دو تا سه ساعت، و در صورت مصرف غذای سنگین، حدّاقل سه تا چهار ساعت، می‌باید از انجام ورزش و فعالیت‌بدنی، خودداری کنید و همچنین حداقل نیم یا یک ساعت بعد از صرف غذا پیاده‌روی طولانی نیز نکنید، تا هضم‌غذا بهتر صورت گیرد.<ref>http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=231789</ref>
+
 
== منابع ==
+
منابع
{{پانویس}}
+
 
== پیوند به بیرون ==
+
کتاب جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی، بین النهرین، ایران و آسیای مرکزی از زمان فتوحات مسلمین تا ایام تیمور، ۱۳۳۷ خورشیدی، گای لسترنج ترجمه: محمود عرفان، ناشر فارسی: بنگاه ترجمه و نشر کتاب صفحه ۲.
* [http://www.salamatnews.com/viewNews.aspx?ID=29100&cat=5]
+
<!--- میان‌ویکی را وارد کنید مثل  --->
+
[[رده:مقاله‌های ایجاد شده توسط ایجادگر]]
+
[[رده:وعده‌های غذایی]]
+

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۵:۴۶

شام یا شامات اصطلاحی تاریخی جغرافیایی است که به منطقه‌ای کمابیش گسترده گفته می‌شود در جنوب غرب آسیا، که از شمال به رشته کوه‌های توروس، از جنوب به صحرای عرب، از خاور به میانرودان و از باختر به دریای مدیترانه محدود است.

این منطقه دربرگیرنده سرزمین‌هایی است که امروزه کشورهای سوریه، اردن، لبنان، فلسطین٬ اسرائیل٬ قبرس٬ بخش هایی از جنوب ترکیه و شرق مصر در آن جای دارند. گاهی بخش‌هایی از غرب عراق را نیز جزو سرزمین شام به شمار می‌آورند.

از شهرهای مهم سرزمین شام می‌توان به دمشق، انطاکیه، اورشلیم و حلب اشاره کرد.

این سرزمین در زمان ابوبکر ضمیمه قلمرو اسلام گشت و پس از خلفای راشدین تا روزگار عباسیان، هنگامی که امویان حاکم بر سرزمین‌های اسلام بودند، مرکز خلافت اسلامی در این خطه قرار داشت.[۱]

منابع

کتاب جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی، بین النهرین، ایران و آسیای مرکزی از زمان فتوحات مسلمین تا ایام تیمور، ۱۳۳۷ خورشیدی، گای لسترنج ترجمه: محمود عرفان، ناشر فارسی: بنگاه ترجمه و نشر کتاب صفحه ۲.