سلطان حسین صفوی

از دایره المعارف فرق اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۲:۵۱ توسط Rahim (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «شاه سلطان حسین صفوی فرزند بزرگ شاه سلیمان اول (شاه صفی دوم) صفوی فرزند شاه عبا...» ایجاد کرد)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

شاه سلطان حسین صفوی فرزند بزرگ شاه سلیمان اول (شاه صفی دوم) صفوی فرزند شاه عباس دوم فرزند شاه صفی اول ‏فرزند شاه عباس اول صفوی است. شاه سلطان حسین پس از مرگ پدرش شاه سلیمان باحمایت امرا به تخت نشست. دوران او ‏را دوره قدرت یافتن زنان و حرم سرایان دانسته اند. این امر به ضعف بیش از پیش شاه منجر شد و در نهایت افغان ها عَلَم ‏طغیان برداشته، پس از فتح شهرهایی همچون هرات، کرمان و شیراز، بالاخره به اصفهان حمله کردند. عاقبت سلطان حسین در ‏جمله 12 محرم 1135 هجری قمری با جمعی از امرای خود از اصفهان خارج شده به نزد محمود علیجائی افغان آمده، خود را ‏خلع کرد و تاج را بر سر محمود نهاد. بالاخره در سال 1141 هجری قمری در حالی که شاه سلطان حسین در زندان بود، ‏محمود افغان او را کشته و سرش را برای عثمانی ها فرستاد و جنازه اش را در قم دفن کردند. از جمله آثار وی مدرسه چهارباغ و ‏کاخ فرح آباد و تعمیر چهل ستون می باشد. [۱]


پانويس

  1. لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ذیل عنوان