حبّاب: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]].  
 
از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]].  
 
طریقه تصوفی که در [[اوراس]] (کوهستانی در [[الجزایر]]) و [[صحاری اطلس]]، در حدود پانصد تا ششصد نفر پیرو دارد. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص122</ref>
 
  
 
در [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، این کلمه به صورت حَبّاب (بر وزن فَعّال) ضبط شده است. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص122</ref>
 
در [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، این کلمه به صورت حَبّاب (بر وزن فَعّال) ضبط شده است. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص122</ref>
 +
 +
طریقه تصوفی که در [[اوراس]] (کوهستانی در [[الجزایر]]) و [[صحاری اطلس]]، در حدود پانصد تا ششصد نفر پیرو دارد. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص122</ref>
  
 
[[دائرة المعارف الاسلامیة]] ضمن نقل مطلب فوق، اشاره ای به تاریخ ندارد لذاست که نمی توان معلوم کرد در چه تاریخی تعداد حباب پانصد تا ششصد نفر بوده است. لکن با توجه به تألیف کتاب در دهه های اول قرن بیستم و ترجمه آن به عربی در 1933میلادی، می توان تا حدودی به این تاریخ نزدیک شد. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص122</ref>
 
[[دائرة المعارف الاسلامیة]] ضمن نقل مطلب فوق، اشاره ای به تاریخ ندارد لذاست که نمی توان معلوم کرد در چه تاریخی تعداد حباب پانصد تا ششصد نفر بوده است. لکن با توجه به تألیف کتاب در دهه های اول قرن بیستم و ترجمه آن به عربی در 1933میلادی، می توان تا حدودی به این تاریخ نزدیک شد. <ref> [[دائرة المعارف الاسلامیة]]، ج3، ص122</ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۴۲

از صوفیه.

در دائرة المعارف الاسلامیة، این کلمه به صورت حَبّاب (بر وزن فَعّال) ضبط شده است. [۱]

طریقه تصوفی که در اوراس (کوهستانی در الجزایر) و صحاری اطلس، در حدود پانصد تا ششصد نفر پیرو دارد. [۲]

دائرة المعارف الاسلامیة ضمن نقل مطلب فوق، اشاره ای به تاریخ ندارد لذاست که نمی توان معلوم کرد در چه تاریخی تعداد حباب پانصد تا ششصد نفر بوده است. لکن با توجه به تألیف کتاب در دهه های اول قرن بیستم و ترجمه آن به عربی در 1933میلادی، می توان تا حدودی به این تاریخ نزدیک شد. [۳]

پانویس

  1. دائرة المعارف الاسلامیة، ج3، ص122
  2. دائرة المعارف الاسلامیة، ج3، ص122
  3. دائرة المعارف الاسلامیة، ج3، ص122