بِشْریه (از شیعه و غلاة واقفه): تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز بِشْریه (از شیعه و غلاة واقفه)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
سطر ۱: سطر ۱:
  
از [[شیعه]] و از [[غلاة]] [[واقفه (منکرین شهادت امام کاظم)]]. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص83 / [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref>
+
از [[شیعه]] و از غلاة [[واقفه (منکرین شهادت امام کاظم)]]. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص83 / [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref>
  
 
[[شیخ مفید]] در [[الفصول المختارة]] می نویسد: «امّا [[بشریه]] : دلایلی که بر وفات [[موسی بن جعفر]] علیه السلام و امامت [[امام رضا]] علیه السلام قائم شده و همچنین ادله بطلان حلول و اتحاد و لزوم شرایع و فاسد بودن غلو و تناسخ، همگی و به تنهایی دلالت می کند بر فساد آنچه ایشان قائل شده اند. » <ref> [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref> از آنچه مفید بیان داشته می توان فهمید که اندیشه تناسخ و حلول و اتحاد و همچنین غلو ـ که در اینجا ظاهراً به معنای قول به الوهیت ائمهعلیهمالسلام می باشد ـ در آرای [[بشریه]] وجود داشته است.  
 
[[شیخ مفید]] در [[الفصول المختارة]] می نویسد: «امّا [[بشریه]] : دلایلی که بر وفات [[موسی بن جعفر]] علیه السلام و امامت [[امام رضا]] علیه السلام قائم شده و همچنین ادله بطلان حلول و اتحاد و لزوم شرایع و فاسد بودن غلو و تناسخ، همگی و به تنهایی دلالت می کند بر فساد آنچه ایشان قائل شده اند. » <ref> [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص315</ref> از آنچه مفید بیان داشته می توان فهمید که اندیشه تناسخ و حلول و اتحاد و همچنین غلو ـ که در اینجا ظاهراً به معنای قول به الوهیت ائمهعلیهمالسلام می باشد ـ در آرای [[بشریه]] وجود داشته است.  

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۰۳

از شیعه و از غلاة واقفه (منکرین شهادت امام کاظم). [۱]

شیخ مفید در الفصول المختارة می نویسد: «امّا بشریه : دلایلی که بر وفات موسی بن جعفر علیه السلام و امامت امام رضا علیه السلام قائم شده و همچنین ادله بطلان حلول و اتحاد و لزوم شرایع و فاسد بودن غلو و تناسخ، همگی و به تنهایی دلالت می کند بر فساد آنچه ایشان قائل شده اند. » [۲] از آنچه مفید بیان داشته می توان فهمید که اندیشه تناسخ و حلول و اتحاد و همچنین غلو ـ که در اینجا ظاهراً به معنای قول به الوهیت ائمهعلیهمالسلام می باشد ـ در آرای بشریه وجود داشته است.

رک: بشیریه.

پانویس

  1. فرق الشیعة، حسن بن موسی نوبختی، ص83 / الفصول المختارة، شیخ مفید، ص315
  2. الفصول المختارة، شیخ مفید، ص315