بطّیخیه

از مجبّره.

ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب بِطِّیخی را به کسر باء، تشدید طاء مکسوره و سکون یاء ضبط کرده است.

ایشان پیروان اسماعیل بطیخی می باشند. احمد بن علی مقریزی آورده است: «ایشان معتقدند هر کس که چیزی از قرآن را انکار کند و یا از اجماع امت مفارقت نماید، چه از عجارده باشد و چه از غیر آن ها، به اجماع امت کافر است». ایشان از فرقه های پنج گانه مجبّره اند.

عبدالمنعم حفنی ایشان را پیروان اسماعیل بُطَیحی (به صورت مصغر و به حاء مهمله) و نام فرقه را بطیحیه ضبط کرده است.

مقریزی مجبّره را ابتدا به سه فرقه جَهمیه (پیروان جهم بن صفوان )، بکریه (پیروان بکر بن اخت زید ) و ضراریه (پیروان ضرار بن عمرو ) تقسیم می کند و سپس در تشریح اندیشه ضرار بن عمرو از نجاریه یاد کرده و در ادامه بطّیخیه، صباحیه، فکریه و خوفیه را از جمله مجبّره برشمرده است.