الهامیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۲: سطر ۲:
 
از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص584</ref>
 
از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص584</ref>
  
[[محقق اردبیلی]] در [[حدیقة الشیعة]]، فرقه پانزدهم از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] را الهامیه دانسته و می نویسد: «این طایفه نیز از آموختن علم روگردانند و اعتقاد به حشر و نشر ندارند و عمر را با آموختن شعر و بذله خوانی و ترنّمات و نغمات و مطربی و غنا و سرود صرف کنند و شعرهایی که معنی هایی ملحدانه از آن بیرون آید بیشتر یادگیرند و گویند هر چه جمیع عالم در مدت عمر خود به خواندن و تعلیم گرفتن و مطالعه حاصل کنند ما در یک دم به آن ملهم می شویم. ایشان نیز در این طایفه مدّعی و کذّاب و لعین و ملحد و مردود و بی دینند و حلال و حرام در نزد ایشان یکسان است و به ضرورت و مصلحت نام اسلام بر خود نهاده اند. [[شیعه]] باید که از ایشان دوری نماید و ایشان را مسلمان نشمارد. » <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص584</ref>
+
[[محقق اردبیلی]] در [[حدیقة الشیعة]]، فرقه پانزدهم از صوفیه را الهامیه دانسته و می نویسد: «این طایفه نیز از آموختن علم روگردانند و اعتقاد به حشر و نشر ندارند و عمر را با آموختن شعر و بذله خوانی و ترنّمات و نغمات و مطربی و غنا و سرود صرف کنند و شعرهایی که معنی هایی ملحدانه از آن بیرون آید بیشتر یادگیرند و گویند هر چه جمیع عالم در مدت عمر خود به خواندن و تعلیم گرفتن و مطالعه حاصل کنند ما در یک دم به آن ملهم می شویم. ایشان نیز در این طایفه مدّعی و کذّاب و لعین و ملحد و مردود و بی دینند و حلال و حرام در نزد ایشان یکسان است و به ضرورت و مصلحت نام اسلام بر خود نهاده اند. [[شیعه]] باید که از ایشان دوری نماید و ایشان را مسلمان نشمارد. » <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص584</ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۱

از صوفیه. [۱]

محقق اردبیلی در حدیقة الشیعة، فرقه پانزدهم از صوفیه را الهامیه دانسته و می نویسد: «این طایفه نیز از آموختن علم روگردانند و اعتقاد به حشر و نشر ندارند و عمر را با آموختن شعر و بذله خوانی و ترنّمات و نغمات و مطربی و غنا و سرود صرف کنند و شعرهایی که معنی هایی ملحدانه از آن بیرون آید بیشتر یادگیرند و گویند هر چه جمیع عالم در مدت عمر خود به خواندن و تعلیم گرفتن و مطالعه حاصل کنند ما در یک دم به آن ملهم می شویم. ایشان نیز در این طایفه مدّعی و کذّاب و لعین و ملحد و مردود و بی دینند و حلال و حرام در نزد ایشان یکسان است و به ضرورت و مصلحت نام اسلام بر خود نهاده اند. شیعه باید که از ایشان دوری نماید و ایشان را مسلمان نشمارد. » [۲]

پانویس

  1. حدیقة الشیعة، محقق اردبیلی، ص584
  2. حدیقة الشیعة، محقق اردبیلی، ص584