احمدنگر: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
| (۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | احمدنَگر ([[مراتی]]: अहमदनगर، [[اردو]]: احمد نگر، [[انگلیسی]]: Ahmednagar) شهری در ایالت [[ماهاراشترا]] در غرب کشور [[هند]] است. این شهر در امتداد [[رودخانه سینا]] و در ۲۱۰ کیلومتری کلان‌شهر [[بمبئی]] واقع است. این شهر ۱۲۰ کیلومتر با شهر [[پونه]] و همچنین ۱۲۰ کیلومتر با [[اورنگ‌آباد]] فاصله دارد. | |
این شهر از طریق جاده و راه‌آهن به بمبئی، پونه و [[سولاپور]] متصل است. | این شهر از طریق جاده و راه‌آهن به بمبئی، پونه و [[سولاپور]] متصل است. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
| − | احمد نگر به نام «بینار» در اوایل دوران [[واداوا]] شناخته می‌شود. این شهر توسط [[ملک احمد نظام شاه]]، موسس [[سلسله احمدنگر]]، در سال ۱۴۹۰ م فتح شد و بعدها به تصرف حکومت‌های سلسله‌های [[مراتا]]، [[گورکانیان]] و [[بریتانیا]] درآمد. | + | احمد نگر به نام «بینار» در اوایل دوران [[واداوا]] شناخته می‌شود. این شهر توسط [[ملک احمد نظام شاه]]، موسس [[سلسله احمدنگر]](سر سلسله نظام شاهیان)، در سال ۱۴۹۰ م فتح شد و بعدها به تصرف حکومت‌های سلسله‌های [[مراتا]]، [[گورکانیان]] و [[بریتانیا]] درآمد. |
| + | |||
| + | نگر در زبان سانسکریت به معنای شهر و آبادی است. | ||
| + | |||
| + | مذهب [[تشیع]] در این شهر گسترش داشته و این شهر در روزگاران احمد شاه و پسرش [[برهان نظام شاه]] از مراکز علمی و فرهنگی گردید است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| + | * دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج7، ص98 | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۱۰
احمدنَگر (مراتی: अहमदनगर، اردو: احمد نگر، انگلیسی: Ahmednagar) شهری در ایالت ماهاراشترا در غرب کشور هند است. این شهر در امتداد رودخانه سینا و در ۲۱۰ کیلومتری کلان‌شهر بمبئی واقع است. این شهر ۱۲۰ کیلومتر با شهر پونه و همچنین ۱۲۰ کیلومتر با اورنگ‌آباد فاصله دارد.
این شهر از طریق جاده و راه‌آهن به بمبئی، پونه و سولاپور متصل است.
تاریخچه[ویرایش]
احمد نگر به نام «بینار» در اوایل دوران واداوا شناخته می‌شود. این شهر توسط ملک احمد نظام شاه، موسس سلسله احمدنگر(سر سلسله نظام شاهیان)، در سال ۱۴۹۰ م فتح شد و بعدها به تصرف حکومت‌های سلسله‌های مراتا، گورکانیان و بریتانیا درآمد.
نگر در زبان سانسکریت به معنای شهر و آبادی است.
مذهب تشیع در این شهر گسترش داشته و این شهر در روزگاران احمد شاه و پسرش برهان نظام شاه از مراکز علمی و فرهنگی گردید است.
منابع[ویرایش]
- دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج7، ص98
