ابیورد: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''اَبیوَرد''' با نام‌های دیگر '''اباورد'''، '''باورد''' و '''خاوران'''،{{مدرک}} از شهر...» ایجاد کرد) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
درباره وجه تسمیه ابیورد صاحب ''مرآت البلدان'' می‌نویسد: | درباره وجه تسمیه ابیورد صاحب ''مرآت البلدان'' می‌نویسد: | ||
به عقیده عجم یک قطعه از خراسان را [[کیکاوس]] به [[اورد]] پسر [[گودرز]] اجاره داد و او در آن قطعه شهر ابیورد بنا نهاد و بر این نام موسوم کرد. | به عقیده عجم یک قطعه از خراسان را [[کیکاوس]] به [[اورد]] پسر [[گودرز]] اجاره داد و او در آن قطعه شهر ابیورد بنا نهاد و بر این نام موسوم کرد. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| سطر ۳۷: | سطر ۱۸: | ||
* {{یادکرد |کتاب= دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه|نویسنده= انوشه، حسن(به سرپرستی)|ناشر =سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|چاپ= اول(ویراست دوم)|شهر=[[تهران]] |سال=۱۳۸۰|شابک= ISBN 964-422-417-5 (جلد اول)}} | * {{یادکرد |کتاب= دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه|نویسنده= انوشه، حسن(به سرپرستی)|ناشر =سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|چاپ= اول(ویراست دوم)|شهر=[[تهران]] |سال=۱۳۸۰|شابک= ISBN 964-422-417-5 (جلد اول)}} | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
[[رده:آثار تاریخی ترکمنستان]] | [[رده:آثار تاریخی ترکمنستان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۵:۳۶
اَبیوَرد با نام‌های دیگر اباورد، باورد و خاوران،الگو:مدرک از شهرهای کهن ایران در شمال خراسان ( شهرستان درگز کنونی )، بر دامنه شمالی کوه‌های هزار مسجد است.
موقعیت جغرافیایی[ویرایش]
دربارهٔ اینکه این شهر هنوز برجا است یا نه، اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر این نظرند که ابیورد همان شهری است که امروزه بدان محمدآباد می‌گویند و در سمت باختری مرو واقع است. برخی نیز گفته‌اند که ابیورد کامل ویران شده و ویرانه‌های آن اکنون در کشور ترکمنستان، در حدود هشت کیلومتری غرب ایستگاه قهقهه، در مسیر راه‌آهن عشق‌آباد به مرو واقع است. به نوشته بارتولد، در نزدیکی‌های ابیورد کهنه، قریه دیگری هست که آن نیز در گذشته ابیورد خوانده می‌شود و اکنون پشتک نامیده می‌شود.
فردوسی در شاهنامه نام باورد[۱] را در بیتی چنین آورده است: الگو:شعر الگو:ب الگو:پایان شعر
نام گذاری[ویرایش]
درباره وجه تسمیه ابیورد صاحب مرآت البلدان می‌نویسد: به عقیده عجم یک قطعه از خراسان را کیکاوس به اورد پسر گودرز اجاره داد و او در آن قطعه شهر ابیورد بنا نهاد و بر این نام موسوم کرد.
منابع[ویرایش]
( منبع فارس نامه ناصری تالیف حاج میرزا حسن حسینی) الگو:پانویس
