ابن عطاءالله: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[ابن عطاءالله]] در حدود میانه قرن هفتم در [[مصر]] به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در آن سرزمین گذراند و در سال 709 هجری ‏قمری در همانجا درگذشت. زندگانی او در روزگار حکومت ممالیک در [[مصر]] بود. خاندان او یکی از خاندان‌های متشخّص از ‏علمای دینی [[مالکی]] مذهب در [[اسکندریه]] بود. پدر [[ابن عطاءالله]] از مریدان [[شیخ ابوالحسن شاذلی]] بود. این امر باعث شد که ابن ‏عطاءالله نیز به طریقت [[شاذلیه]] وارد شده و از شیوخ معروف آن شود. برای [[ابن عطاءالله]] دو نوع زندگی قائل شدند. یکی زندگی ‏حرفه ای که به عنوان استاد مذهب [[مالکی]] در مدارس الازهر و [[منصوریه]] تدریس داشت و دیگر زندگی که در آن به عنوان شیخ ‏طریقت [[شاذلیه]] انجام وظیفه می کرد و مریدانی در شهرهای [[قاهره]] و [[اسکندریه]] داشت. از جمله فعالیت‌های او می توان به ‏مناظرات او با [[ابن تیمیه]] اشاره کرد. ‏
 
[[ابن عطاءالله]] در حدود میانه قرن هفتم در [[مصر]] به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در آن سرزمین گذراند و در سال 709 هجری ‏قمری در همانجا درگذشت. زندگانی او در روزگار حکومت ممالیک در [[مصر]] بود. خاندان او یکی از خاندان‌های متشخّص از ‏علمای دینی [[مالکی]] مذهب در [[اسکندریه]] بود. پدر [[ابن عطاءالله]] از مریدان [[شیخ ابوالحسن شاذلی]] بود. این امر باعث شد که ابن ‏عطاءالله نیز به طریقت [[شاذلیه]] وارد شده و از شیوخ معروف آن شود. برای [[ابن عطاءالله]] دو نوع زندگی قائل شدند. یکی زندگی ‏حرفه ای که به عنوان استاد مذهب [[مالکی]] در مدارس الازهر و [[منصوریه]] تدریس داشت و دیگر زندگی که در آن به عنوان شیخ ‏طریقت [[شاذلیه]] انجام وظیفه می کرد و مریدانی در شهرهای [[قاهره]] و [[اسکندریه]] داشت. از جمله فعالیت‌های او می توان به ‏مناظرات او با [[ابن تیمیه]] اشاره کرد. ‏
  
[[ابن عطاءالله]] در 60 سالگی درگذشت و در مدرسه [[منصوریه]] به خاک سپرده شد. مقبره او قرن‌ها توسط مریدانش زیارت مي‌‏شد. ‏ اثر عمده او کتاب الحکم است که از حقایق طریقت گفتگو مي‌کند. از دیگر آثار او مفتاح الفلاح و مصباح الارواح که کتابی در ‏شیوه ذکر [[صوفیه]] و کتاب التنویر فی [[اسقاط]] التدبیر را مي‌توان نام برد.<ref>زندگی و آثار ابن عطاءالله، مجله فرهنگ، شماره 16، زمستان ‏‏1374، ص295ـ314</ref>‏
+
[[ابن عطاءالله]] در 60 سالگی درگذشت و در مدرسه [[منصوریه]] به خاک سپرده شد. مقبره او قرن‌ها توسط مریدانش زیارت می شد. ‏ اثر عمده او کتاب [[الحکم]] است که از حقایق طریقت گفتگو می کند. از دیگر آثار او [[مفتاح الفلاح]] و [[مصباح الارواح]] که کتابی در ‏شیوه ذکر [[صوفیه]] و کتاب [[التنویر فی اسقاط التدبیر]] را می توان نام برد.<ref>زندگی و آثار ابن عطاءالله، مجله فرهنگ، شماره 16، زمستان ‏‏1374، ص295ـ314</ref>‏
  
  
 
==پانويس==
 
==پانويس==

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۰۰

ابن عطاءالله در حدود میانه قرن هفتم در مصر به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در آن سرزمین گذراند و در سال 709 هجری ‏قمری در همانجا درگذشت. زندگانی او در روزگار حکومت ممالیک در مصر بود. خاندان او یکی از خاندان‌های متشخّص از ‏علمای دینی مالکی مذهب در اسکندریه بود. پدر ابن عطاءالله از مریدان شیخ ابوالحسن شاذلی بود. این امر باعث شد که ابن ‏عطاءالله نیز به طریقت شاذلیه وارد شده و از شیوخ معروف آن شود. برای ابن عطاءالله دو نوع زندگی قائل شدند. یکی زندگی ‏حرفه ای که به عنوان استاد مذهب مالکی در مدارس الازهر و منصوریه تدریس داشت و دیگر زندگی که در آن به عنوان شیخ ‏طریقت شاذلیه انجام وظیفه می کرد و مریدانی در شهرهای قاهره و اسکندریه داشت. از جمله فعالیت‌های او می توان به ‏مناظرات او با ابن تیمیه اشاره کرد. ‏

ابن عطاءالله در 60 سالگی درگذشت و در مدرسه منصوریه به خاک سپرده شد. مقبره او قرن‌ها توسط مریدانش زیارت می شد. ‏ اثر عمده او کتاب الحکم است که از حقایق طریقت گفتگو می کند. از دیگر آثار او مفتاح الفلاح و مصباح الارواح که کتابی در ‏شیوه ذکر صوفیه و کتاب التنویر فی اسقاط التدبیر را می توان نام برد.[۱]


پانويس

  1. زندگی و آثار ابن عطاءالله، مجله فرهنگ، شماره 16، زمستان ‏‏1374، ص295ـ314