جوعیه
از دایره المعارف فرق اسلامی
محمد بن ابراهیم کلاباذی (م:380هـ. ق) در کتاب التعرّف لمذهب اهل التصوف، که از قدیمی ترین مآخذ صوفیه به حساب می آید؛ می نویسد: «چـون صوفیه از وطن هـایشان خـارج می شوند بـه آن ها « غرباء » می گویند و به واسطـه فرقه های بسیاری که دارند آن ها را «سیاحین» می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را « اهل دیار » و « شکفتیه » می خوانند و اهل شام ایشان را « جوعیه » نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند. . . و چون خالی از املاک هستند، « فقراء » نامیده می شوند. [۲]
پانویس
- ↑ التعرّف لمذهب اهل التصوف، محمد بن ابراهیم کلاباذی، ص11 / طرائق الحقائق، معصوم علی شاه، ج1، ص109
- ↑ التعرّف لمذهب اهل التصوف، محمد بن ابراهیم کلاباذی، ص11