خَلَفیه (از اسماعیلیه)

از دایره المعارف فرق اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۷:۳۱ توسط Aabbc84 (بحث | مشارکت‌ها) خَلَفیه (از اسماعیلیه)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])

پرش به: ناوبری، جستجو

از اسماعیلیه (از غلاة). [۱]

ایشان پیروان خلف می باشند.

رک: غیاثیه.

خواجه نظام الملک در سیاست نامه در تشریح اسامی باطنیه می نویسد: «و باطنیان را بدان وقت، اسم و لقبی بوده است و به هر شهری ایشان را به نامی دیگر خوانده اند. به حلب و مصر، اسماعیلی خوانند؛ و به بغداد و ماوراءالنهر و غزنین، زندیقی خوانند؛ و به کوفه، مبارکی؛ و به بصره، روندی و برقعی؛ و به ری، خَلَفی و باطنی؛ و به گرگان، محمّره ؛ و به شام، مبیضه ؛ و به مغرب، سعیدی ؛ و به لحسا و بحرین، جنابی؛ و به اصفهان، باطنی؛ و ایشان خویشتن را تعلیمی خوانند. و غرض ایشان همه آن است که چگونه مسلمانی براندازند و دشمن اهل بیت رسول علیه السلام باشند و خلق را گمراه کنند لعنهم الله.»[۲]

دائرة المعارف بزرگ اسلامی می نویسد: «در ناحیه ری که مرکز دعوت اسماعیلیه در جبال بود، داعی خلف حلاج، آغازگر نهضت اسماعیلیه شد و به همین سبب نخستین اسماعیلیان آنجا تا مدتی به خلفیه مشهور بودند. » [۳]

پانویس

  1. تحفة اثنی عشریة، غلام حلیم دهلوی، ص17
  2. سیاست نامه، خواجه نظام الملک، ص251
  3. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج8، ص685