معصوم علی شاه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
محمد بن علی بن فیض علی شاه میرزا عبدالحسین بن ملا محمدعلی امام جمعه [[طبس]]، از مشاهیر [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] و سلسله [[نعمت اللهیه]] است. وی که در [[اصفهان]] تولد یافت در اوان جوانی همراه پدر به [[شیراز]] رفته و در آن جا مورد دستگیری معصوم علی شاه دکنی واقع گردیده و توسط معصوم علی شاه (غیر از معصوم علی شاه صاحب [[طرائق الحقائق]] ) خود به لقب [[نور علی شاه]] و پدرش به لقب [[فیض علی شاه]] ملقب گردیدند. پس از کشته شدن معصوم علی شاه، او مسند نشین طریقت نعمت اللهیه گردید، لکن پس از مدتی مورد تکفیر واقع شده و ناچار به ترک شیراز شد. وی پس از سیر و سیاحت و تحمل مشقات بسیار در سال 1212 هجری قمری در [[موصل]] وفات یافت. از وی کتاب های بسیاری از جمله کتاب [[روضة الشهدا]] باقی مانده است. <ref> [[طرائق الحقائق]]، [[معصوم علی شاه]]، ج3، ص197 / [[لغت نامه دهخدا]]، [[علی اکبر دهخدا]] </ref>
+
محمد بن علی بن فیض علی شاه میرزا عبدالحسین بن ملا محمدعلی امام جمعه [[طبس]]، از مشاهیر [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] و سلسله [[نعمت اللهیه]] است. وی که در [[اصفهان]] تولد یافت در اوان جوانی همراه پدر به [[شیراز]] رفته و در آن جا مورد دستگیری معصوم علی شاه دکنی واقع گردیده و توسط معصوم علی شاه (غیر از معصوم علی شاه صاحب [[طرائق الحقائق]] ) خود به لقب [[نور علی شاه]] و پدرش به لقب [[فیض علی شاه]] ملقب گردیدند. پس از کشته شدن معصوم علی شاه، او مسند نشین طریقت نعمت اللهیه گردید، لکن پس از مدتی مورد تکفیر واقع شده و ناچار به ترک شیراز شد. وی پس از سیر و سیاحت و تحمل مشقات بسیار در سال 1212 هجری قمری در [[موصل]] وفات یافت. از وی کتاب های بسیاری از جمله کتاب [[روضة الشهدا]] باقی مانده است. <ref> [[طرائق الحقائق]]، معصوم علی شاه، ج3، ص197 / [[لغت نامه دهخدا]]، [[علی اکبر دهخدا]] </ref>
  
  
  
 
==پانويس==
 
==پانويس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۲۲

محمد بن علی بن فیض علی شاه میرزا عبدالحسین بن ملا محمدعلی امام جمعه طبس، از مشاهیر صوفیه و سلسله نعمت اللهیه است. وی که در اصفهان تولد یافت در اوان جوانی همراه پدر به شیراز رفته و در آن جا مورد دستگیری معصوم علی شاه دکنی واقع گردیده و توسط معصوم علی شاه (غیر از معصوم علی شاه صاحب طرائق الحقائق ) خود به لقب نور علی شاه و پدرش به لقب فیض علی شاه ملقب گردیدند. پس از کشته شدن معصوم علی شاه، او مسند نشین طریقت نعمت اللهیه گردید، لکن پس از مدتی مورد تکفیر واقع شده و ناچار به ترک شیراز شد. وی پس از سیر و سیاحت و تحمل مشقات بسیار در سال 1212 هجری قمری در موصل وفات یافت. از وی کتاب های بسیاری از جمله کتاب روضة الشهدا باقی مانده است. [۱]


پانويس

  1. طرائق الحقائق، معصوم علی شاه، ج3، ص197 / لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا