منهالیه: تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) جز («منهالیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان)) [آبشاری]) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
از [[مشبّهه]] [[شیعه]]. | از [[مشبّهه]] [[شیعه]]. | ||
− | ایشان پیروان منهال بن میمون عجلی می باشند. | + | ایشان پیروان [[منهال بن میمون عجلی]] می باشند. |
− | [[ابوالقاسم بلخی]] می نویسد: « | + | [[ابوالقاسم بلخی]] می نویسد: « مشبّهه ده فرقه اند: [[کلّابیه]]، [[کرّامیه (از فرق مشبّهه و مرجئه اهل سنت)|کرامیه]]، [[سامیه]]، [[جوالقیه]]، [[هشامیه (از مشبّهه)|هشامیه]]، [[نسائیه]]، زاریه، [[مقاعیه]]، [[منهالیه]]،[[مبیضه]]. » <ref> [[بیان الادیان]]، [[ابوالقاسم بلخی]]، ص56</ref> |
در هیچ یک از کتاب های مورد اشاره، بیش از آنچه نوشته شده، مورد اشاره واقع نشده است. <ref> [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص265 / [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص429 / [[فرهنگ نامه فرقه های اسلامی]]، [[شریف یحیی الامین]]، ص267 / [[مفاتیح العلوم]]، [[محمد بن احمد خوارزمی]]، ص48 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349</ref> | در هیچ یک از کتاب های مورد اشاره، بیش از آنچه نوشته شده، مورد اشاره واقع نشده است. <ref> [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص265 / [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص429 / [[فرهنگ نامه فرقه های اسلامی]]، [[شریف یحیی الامین]]، ص267 / [[مفاتیح العلوم]]، [[محمد بن احمد خوارزمی]]، ص48 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۲۸
ایشان پیروان منهال بن میمون عجلی می باشند.
ابوالقاسم بلخی می نویسد: « مشبّهه ده فرقه اند: کلّابیه، کرامیه، سامیه، جوالقیه، هشامیه، نسائیه، زاریه، مقاعیه، منهالیه،مبیضه. » [۱]
در هیچ یک از کتاب های مورد اشاره، بیش از آنچه نوشته شده، مورد اشاره واقع نشده است. [۲]
پانویس
- ↑ بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص56
- ↑ خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص265 / فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص429 / فرهنگ نامه فرقه های اسلامی، شریف یحیی الامین، ص267 / مفاتیح العلوم، محمد بن احمد خوارزمی، ص48 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349