قدّاحیه: تفاوت بین نسخهها
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
[[ابن اثیر]] در [[اللباب فی تهذیب الانساب]] از [[عبدالکریم بن محمد سمعانی]] نقل می کند که: «نام قدّاحی، منسوب به طائفه ای از [[باطنیه]] است که به آنان [[قداحیه]] گفته می شود، ایشان منسوب به [[عبیدالله بن میمون قداح]] جد زعیم [[باطنیه]] در مغرب می باشند. دعوت وی به این بدعت در سال 220هجری قمری بوده است. عبیدالله بن میمون غلام جعفر بن محمد الصادق علیهماالسلام بوده و با [[محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق|محمد]] بن [[اسماعیل بن جعفر صادق|اسماعیل]] بن [[امام صادق|جعفر الصادق]] به مکتب می رفت پس از این که محمد مُرد، ابن میمون به خدمت پدرش اسماعیل وارد گردید و پس از مرگ اسماعیل، ادعا نمود که وی عبیدالله بن اسماعیل است». <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج3، ص18</ref> | [[ابن اثیر]] در [[اللباب فی تهذیب الانساب]] از [[عبدالکریم بن محمد سمعانی]] نقل می کند که: «نام قدّاحی، منسوب به طائفه ای از [[باطنیه]] است که به آنان [[قداحیه]] گفته می شود، ایشان منسوب به [[عبیدالله بن میمون قداح]] جد زعیم [[باطنیه]] در مغرب می باشند. دعوت وی به این بدعت در سال 220هجری قمری بوده است. عبیدالله بن میمون غلام جعفر بن محمد الصادق علیهماالسلام بوده و با [[محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق|محمد]] بن [[اسماعیل بن جعفر صادق|اسماعیل]] بن [[امام صادق|جعفر الصادق]] به مکتب می رفت پس از این که محمد مُرد، ابن میمون به خدمت پدرش اسماعیل وارد گردید و پس از مرگ اسماعیل، ادعا نمود که وی عبیدالله بن اسماعیل است». <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج3، ص18</ref> | ||
| − | [[ابن اثیر]] پس از نقل عبارت فوق، با تعجب اشکالات دقیقی بر مطلب مورد اشاره وارد کرده و می گوید: « [[محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق|محمد بن اسماعیل]] پس از پدرش زنده بود در حالی که [[محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق|اسماعیل]] در زمان [[امام صادق علیه السلام]] فوت کرد و ممکن نیست با وجود زنده بودن [[امام صادق علیه السلام]] عبیدالله بن میمون ادعا کند که پسر اسماعیل است». <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج3، ص18</ref> و در پایان [[ابن اثیر]] نتیجه می گیرد که نسب خلفای فاطمی صحیح است و برای این ادعا به شعر سید رضی نیز استشهاد می کند. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج3، ص19</ref> | + | [[ابن اثیر]] پس از نقل عبارت فوق، با تعجب اشکالات دقیقی بر مطلب مورد اشاره وارد کرده و می گوید: « [[محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق|محمد بن اسماعیل]] پس از پدرش زنده بود در حالی که [[محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق|اسماعیل]] در زمان [[امام صادق علیه السلام]] فوت کرد و ممکن نیست با وجود زنده بودن [[امام صادق علیه السلام]] عبیدالله بن میمون ادعا کند که پسر اسماعیل است». <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج3، ص18</ref> و در پایان [[ابن اثیر]] نتیجه می گیرد که نسب خلفای فاطمی صحیح است و برای این ادعا به شعر [[سید رضی]] نیز استشهاد می کند. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج3، ص19</ref> |
| + | |||
| + | شعر [[سید رضی]] این گونه است: من ابوه ابی و مولاه مولای : اذا ضامنی البعید القصی. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج3، ص19</ref> | ||
رک: [[میمونیه (از اسماعیلیه)]]، [[فاطمیون]]. | رک: [[میمونیه (از اسماعیلیه)]]، [[فاطمیون]]. | ||
| − | + | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۱۱:۴۲
ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب ؛ قَدّاحی را به فتح قاف و تشدید دال ضبط کرده است. [۱]
نامی که ظاهراً پس از ظهور خلفای فاطمی (297هـ. ق) از طرف بنی عباس بر فاطمیون اطلاق شده است.
این نام که منسوب به عبدالله بن میمون قداح است از طرف حکومت عباسی، برای غیرصحیح جلوه دادن نسب و مذهب خلفای فاطمی به کار رفته است. چنان که گاه مذهب فاطمیون به عبدالله بن میمون قداح منتسب شده است و گاه ایشان را از نسل وی برشمرده اند.
ابن اثیر در ذکر حوادثی که منجر به حکومت عبیدالله المهدی گردید، از عبدالله بن میمون قداح یاد می کند. [۲] ابن ندیم نیز هرچند نسبت به صحت و سقم انتساب خلفای فاطمی به ابن میمون خود را بی اطلاع معرفی می کند، اما از عبدالله بن میمون نام برده و پیروان وی را میمونیـّه می نامد. [۳]
شایان ذکر است که عبدالله بن میمون قداح از اصحاب امام باقر و صادق علیهماالسلام و صاحب کتاب می باشد و روایات او در کتب امامیه موجود بوده و خود او نیز در کتاب های رجالی شیعه توثیق شده است. [۴]
ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب از عبدالکریم بن محمد سمعانی نقل می کند که: «نام قدّاحی، منسوب به طائفه ای از باطنیه است که به آنان قداحیه گفته می شود، ایشان منسوب به عبیدالله بن میمون قداح جد زعیم باطنیه در مغرب می باشند. دعوت وی به این بدعت در سال 220هجری قمری بوده است. عبیدالله بن میمون غلام جعفر بن محمد الصادق علیهماالسلام بوده و با محمد بن اسماعیل بن جعفر الصادق به مکتب می رفت پس از این که محمد مُرد، ابن میمون به خدمت پدرش اسماعیل وارد گردید و پس از مرگ اسماعیل، ادعا نمود که وی عبیدالله بن اسماعیل است». [۵]
ابن اثیر پس از نقل عبارت فوق، با تعجب اشکالات دقیقی بر مطلب مورد اشاره وارد کرده و می گوید: « محمد بن اسماعیل پس از پدرش زنده بود در حالی که اسماعیل در زمان امام صادق علیه السلام فوت کرد و ممکن نیست با وجود زنده بودن امام صادق علیه السلام عبیدالله بن میمون ادعا کند که پسر اسماعیل است». [۶] و در پایان ابن اثیر نتیجه می گیرد که نسب خلفای فاطمی صحیح است و برای این ادعا به شعر سید رضی نیز استشهاد می کند. [۷]
شعر سید رضی این گونه است: من ابوه ابی و مولاه مولای : اذا ضامنی البعید القصی. [۸]
رک: میمونیه (از اسماعیلیه)، فاطمیون.
پانویس
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج3، ص18
- ↑ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج6، ص329
- ↑ الفهرست، ابن ندیم، ص238
- ↑ تنقیح المقال فی علم الرجال، عبدالله مامقانی، ج2، ص219
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج3، ص18
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج3، ص18
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج3، ص19
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج3، ص19
