در حال ویرایش کوفه

این شهر مدتی پایتخت [[امام علی بن ابیطالب]] بود و به همین دلیل به همراه [[سامرا]]، [[کربلا]]، [[کاظمیه]] و [[نجف]] جایگاه ویژه‌ای در نزد [[شیعیان]] دارد. [[مسجد کوفه]] که در قرن ۷ میلادی ساخته شده است از بناهای مهم این شهر و زیارت‌گاه شیعیان است.

[[سعد ابن وقاس]] اولین حاکم کوفه بود. در سال ۶۴۰ میلادی شورشی بر علیه سعد صورت گرفت که مردم ادعا کردند او غنائم جنگ را ناعادلانه تقسیم کرده است. عمر او و شاکیانش را به [[مدینه]] احضار کرد و با اینکه او را بیگناه یافت از حاکمیت شهر برکنار کرد. عمر سپس [[عمار ابن یاسر]] و سپس [[ابوموسی اشعری]] را حاکم کوفه کرد که مردم هیچکدام را قبول نکردند. سپس او و کوفیان بر سر المغیرا ابن شعبه به توافق رسیدند. بعد از مرگ عمر، عثمان مغیرا را برکنار کرد و ولید ابن عقبا را جانشین او کرد. در این زمان شورشهایی رخ داد و سرانجام ابوموسی اشعری دوباره حاکم کوفه شد. در زمان امام علی ابن ابیطالب پایتخت از مدینه به کوفه منتقل شد. در این زمان اختلاف بین امام علی ابن ابیطالب و [[معاویه]] بالا گرفت که سرانجام منجر به [[جنگ صفین]] شد. امام علی در زمانی که در حال نماز در مسجد کوفه بود توسط [[ابن ملجم مرادی]] که یکی از [[خوارج]] بود مورد حمله قرار گرفت و سه روز بعد به شهادت رسید. معاویه سپس زید ابن ابیحی را به حاکمیت کوفه منصوب کرد. بعد از مرگ مغیرا در کوفه و شهادت [[امام حسن ابن علی]] در مدینه بعضی نظیر حجر ابن عدی که از معاویه راضی نبودند به دنبال ایجاد شورشی جدید بر علیه معاویه بودند. بعد از مرگ معاویه مردم کوفه به [[امام حسین ابن علی]] تمایل پیدا کردند و از او درخواست کردند که به کوفه بیاید تا حاکم آنها شود؛ ولیکن ارتش [[یزید ابن معاویه]]  راه را بر کاروان امام حسین ابن علی بست و او و خانواده اش را در نبرد کربلا به شهادت رسیدند. بعد از کشته شدن امام حسین ابن علی شورشهای زیادی نظیر شورش مختار شکل گرفت. در سال ۷۴۹ میلادی عباسیون به رهبری حسن ابن قحطبه کوفه را تسخیر کردند و آن را پایتخت خود نمودند. در سال ۷۶۲ میلادی آنها پایتخت را به بغداد منتقل کردند.