بتریهُ صالحیه

همان صالحیه.

از زیدیه.

بتریه را برخی از جمله فرقه های سنی به حساب آورده اند و ظاهراً این امر مستند به اکرام و احترامی است که ایشان نسبت به ابوبکر و عمر مبذول می داشته اند. چنان که عبدالقاهر بغدادی از عبدالقاهر نقل کرده که بتریه، جارودیه را که آنان هم از زمره فرقه های زیدیه محسوب می شوند، تکفیر می نموده اند. ابوالحسن اشعری نیز تصریح دارد بتریه، علی علیه السلام را تنها پس از بیعت مردم، امام می دانند. اما از طرفی ابن ندیم می گوید حسن بن صالح بن حی (100ـ 168هـ. ق) کتابی در امامت فرزندان امیرالمؤمنین (علیه السلام) از فاطمه زهرا علیهاالسلام داشته است. وی با صراحت حسن بن صالح را شیعه دانسته و او را از متکلمین و فقهای آنان محسوب کرده است. و شاید با توجه به همین دوگانگی بوده که محمد شهرستانی در الملل و النحل بَتریه را دو فرقه دانسته: یکی اصحاب حسن بن صالح که صالحیه نامیده می شوند و دیگری اصحاب کثیر النواء (ملقب به ابتر) که ابتریه نام دارند.

رک: بتریه، صالحیه.